هدف: این مطالعه به منظور بررسی وضعیت تکاملی کودکان ۴-۶۰ ماهه شهر تهران با استفاده از آزمون‌های غربالگری تکاملی دنور۲ (DDST-II) و پرسشنامه سنین و مراحل (ASQ)، مقایسه نتایج غربالگری و تعیین ضریب توافق دو آزمون صورت گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۱۹۷ کودک (۱۰۴ پسر و ۹۳ دختر) ۶۰-۴ ماهه (میانگین ۲۳/۵) به‌وسیله DDST-II و ASQ در چهار مرکز بهداشتی درمانی شهر تهران با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، مورد غربالگری تکاملی قرار گرفتند؛ که در ۱۵٪ کودکان، ارزیابی به‌وسیله متخصصین کودکان آشنا به حیطه تکامل – که از نتیجه غربالگری اطلاعی نداشتند – تکرار شد.

یافته‌ها: نتایج DDST-II و ASQ به ترتیب ٪۳۷ و ٪۱۸ از کودکان را مبتلا به تأخیر تکاملی نشان داد؛ که با در نظر گرفتن مواردی که علیرغم طبیعی بودن، از نظر والدین مشکوک بودند، این میزان به‌ترتیب به ٪۳۸ و ٪۴۳ می‌رسید. ضریب توافق کاپا بین دو آزمون ضعیف بود (۰/۲۱) (۰/۰۰۲=P) ( حیطه حرکات درشت ۰/۲۴، گفتار و زبان ۰/۱۸، فردی- اجتماعی ۰/۰۶ و حرکات ظریف ۰/۰۵). ضریب توافق بین معاینه پزشک با DDST-II و ASQ به ترتیب ۰٫۱۷ (۰٫۰۹۹=P) و ۰٫۴۷ (۰٫۰۰۳=P) بود.

نتیجه‌گیری: این مطالعه مشخص کرد که ضریب توافق بین نتایج آزمون‌های غربالگری DDST-II و ASQ ضعیف است، بنابراین برای انتخاب یک ابزار غربالگری مناسب، باید نتایج حاصل از هر دو آزمون با یک آزمون استاندارد طلایی تشخیصی مقایسه شوند.