هدف: بیماران مبتلا به دیابت نوروپاتیک، فاقد حس درد در کف ‌پای خود بوده و در معرض ایجاد زخمهای فشاری می‌باشند. هدف این مطالعه اندازه‌گیری فشار کف‌‌ِپایی بیماران دیابتی نوع ۲ دارای نوروپاتی خفیف و مقایسه آن با افراد سالم و همچنین تعیین نقاط در معرض خطر ایجاد زخم در کف پای این بیماران می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی-مقایسه‌ای، میزان فشار کف‌‌پایی بیست نفر شرکت‌کننده انتخاب شده با روش نمونه‌گیری قضاوتی که در دو گروه ۱۰ نفره افراد سالم و بیماران دیابتی قرار می‌گرفتند، در هنگام راه‌رفتن توسط دستگاه اسکن پا در ده ناحیه کف پا مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری تی مستقل تحلیل شد.

یافته‌ها: حداکثر میزان فشار کف‌‌پایی در زیر سرِ استخوانهای کف‌‌پایی (متاتارس) ۲ و ۴ و حداقل آن در زیر انگشتان ۲ تا ۵ قرار داشت. اگرچه در هشت ناحیه کف پا میزان فشار کف‌‌پایی در بیماران دیابتی نسبت به افراد سالم بیشتر بود، اما مقدار اختلاف میانگین دو گروه از لحاظ آماری معنادار نبود.

نتیجه‌گیری: عدم اختلاف معنادار در میزان فشار کف‌ِپایی بیماران دیابتی در مقایسه با افراد سالم، احتمالاً به‌دلیل خفیف بودن شدت نوروپاتی و عدم وجود زخم در کف ‌پای این بیماران بوده ‌است. همچنین سر متاتارس 3 و 4 این بیماران بیشتر مستعد ایجاد زخم بود.