هدف: علیرغم استفاده گسترده از گردنبند طبی، هنوز اطلاعات کاملی از تأثیر احتمالی آن بر روی ثبات وضعیتی وجود ندارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر استفاده از گردنبند طبی در وضعیت‌های خنثی (نوترال) و «خم‌کردن به‌عقب» (اکستانسیون) سر و گردن بر روی تعادل ایستادن است.

روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای شبه تجربی، 36 دانشجوی سالم به‌روش ساده از نمونه‌های در دسترس انتخاب و میانگین جابجایی و سرعت نوسان مرکز فشار در جهت جلو- عقب، جانبی و کل، با استفاده از صفحه نیرو در 4 وضعیت مختلف ایستادن شامل وضعیت خنثی و20 درجه خم سر و گردن به عقب، با استفاده از گردنبند طبی و بدون آن اندازه‌گیری گردید. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌ آماری تی‌زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: سرعت نوسان جانبی در وضعیت 20 درجه خم‌شدن سر و گردن به عقب با استفاده از گردنبند طبی در مقایسه با وضعیت خنثی و بدون استفاده از آن، به‌طور معناداری (0/043=P) افزایش یافت، ولی دیگر متغیرهای تعادل در این وضعیت افزایش معناداری نداشتند. هیچگونه تفاوت معناداری بین متغیر‌های مختلف تعادل در وضعیت خنثی سر و گردن، با استفاده از گردنبند طبی و بدون استفاده از آن دیده نشد. همچنین کاهش معناداری در ثبات وضعی در حالت 20 درجه مایل شدن سر و گردن به عقب وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: استفاده از گردنبند طبی در حالت به‌عقب‌خم‌کردن (اکستانسیون) سر و گردن باعث کاهش ثبات وضعی می‌گردد، درحالی‌که استفاده از آن در وضعیت خنثی (نوترال) تأثیر حادی بر ثبات وضعی ندارد.