هدف سندرم لوب فرونتال، اختلال دائم شخصیتی با نمای بالینی خاص است که ناشی از آسیب لوب های فرونتال است. در این سندرم ناپایداری خلقی، حملات تکراری خشونت، قضاوت اجتماعی مختل، آپاتی، بی تفاوتی، یا شک و افکار پارانوئیدی دیده می شود. در حال حاضر طبق طبقه بندی DSM-IV به عنوان یک اختلال شخصیتی ناشی از حالت طبی خاص در محور/طبقه‌بندی می‌شود. آقای 46ساله ای است که 10سال پیش به دنبال ضربه مغزی دچار بی تفاوتی، بی انگیزگی و آپاتی به صورت گوشه گیری، کم حرفی، زندگی در پارک و خیاان شده است. تابلوی بالینی در طی 10سال گذشته ثابت بوده است. بر اساس شرح حال اخذ شده از خانواده، معاینه روانی و عصبی بیمار، تصویربرداری از مغز، بررسی اعمال شناختی و آزمون های سرندشناسی و نروپسیکولوژیک عمده با هدف ارزیابی عملکرد لوب فرونتال بوده است. با توجه به شایع نبودن این اختلال و این که به ندرت در تشخیص های نهایی روان پزشک منعکس می گردد، شباهت زیادی علایم آن با سایر بیماری های روانی و تاکید بر این نکته که کلید تشخیص در این اختلال، تغییر شخصیت از سطح قبلی است و نه نوع علایم و تطابق این تغییر با یافته های تصویربرداری مغزی، بیمار فوق معرفی گردیده است.