هدف: از آنجا که حواس دهانی نقش بسزایی در رشد و اصلاح گفتار ایفا می کند. این پژوهش بر آن است که حواس دهانی را در افراد مبتلابه شکاف کام 5-9ساله بررسی و با کودکان طبیعی هم سن مقایسه کند.

در صورتی که بین میانگین نمرات آزمون های استریوگنوز دهانی دو گروه فوق تفاوت معنی داری وجود داشته باشد ، نتیجه می گیریم که در درمان اختلالات گفتاری کودکان شکاف کامی می توان از روش های تقویت کننده حواس دهانی نیز بهره جست.

روش بررسی: روش این پژوهش تحلیلی – مقطعی است که 66کودک سالم و 30کودک مبتلابه شکاف کام توسط آزمون های تشخیص شکل و طرح از نظر استریگنوز دهانی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. همچنین تاثیر متغیرهای سن و جنس، وجود شکاف کام، نوع شکاف کام و تعداد عمل جراحی بر روی میزان استریوگنوز دهانی بررسی شد.

یافته ها: -1 در دو گروه کودکان سالم و کودکان مبتلا به شکاف کام، میزان ماستریوگنوز دهانی تفاوت معنی داری نشان می دهد.

-2 در دو گروه کودکان سالم و کودکان مبتلا به شکاف 5-9ساله، با افزایش سن ، میزان استریوگنوز دهانی پیشرفت می کند.

ساله ، با افزایش سن ، میزان استریوگنوز دهانی پیشرفت می کند.

-3 جنسیت بر روی استریوگنوز دهانی تاثیر ندارد.

-4در کودکان مبتلا به شکاف کام 5-9ساله بین نمرات تشخیص شیء و نوع شکاف کام رابطه ای وجود ندارد ، اما این رابطه بین نمره تشخیص طرح و نوع شکاف کام برقرار است. توجیه تفاوت بین این دو نتیجه دشوار می باشد.

نتیجه‌گیری: در کودکان مبتلا به شکاف کام ، با افزایش تعداد عمل جراحی میزان استریوگنوز دهانی کاهش می یاید.