هدف: هر پزشکی در دوران طبابت خود به مرتب با بیماران مشکوک به شکستگی اسکافوئید برخورد می کند. در دو دهه ی اخیر تلاش های زیادی برای اصلاح برخورد کلاسیک با این عارضه که منجر به محرومیت بی مورد از کار تعداد زیادی از بیماران می شود، به عمل آمده است. در بیمارستان دکتر شریعتی و شهید معیری تهران در ظرف 8 ماه، مطالعه ای آینده نگر بر روی 51 بیمار با تشخیص اولیه ی شکستگی مشکوک اسکافوئید به عمل آمد.

روش بررسی: درمان به صورت بی حرکتی با آتل شست و معایه ی بالینی هفتگی انجام گرفت

  یافته‌ها: از نتایج حاصله مشخص شد که %10 موارد بیماران دارای ضایعه ای، نیازمند به بی حرکتی هستند. در %90 موارد، بهبودی حداکثر ظرف سه هفته حاصل شد که بیش از نیمی از آنان مدت نیاز به بی حرکتی به کم تر از دو هفته تقلیل یافت.

نتیجه‌گیری: لذا به نظر می رسد تا هنگامی که روش غربالگری مناسب تری از معاینه ی بالینی در دسترس نباشد، بی حرکت کردن با بریس شست و معاینه ی هفتگی و توان بخشی زودرس روش مناسبی برای جایگزینی روش معمول درمان این عارضه یعنی گچ اسپایکای شست و معاینه بالینی بعد از دو تا سه هفته می باشد.