هدف: تشکیل شخصیت پدیده پیچیده ای است. عوال متعدد داخلی و خارجی مانند زمینه های ارثی، شرایط هنگام تولد، رویدادهای بعد از تولد، تفاوتهای فردی، رفتارهای تقویت کننده مثبت و منفی و دیگر عوامل اجتماعی و فرهنگی، هر یک به تنهایی یا به صورت متعامل در شکل گیری شخصیت فرد مؤثرند. بر اساس نظریه مکتب تحلیل روانی، تجارب دوران کودکی، مخصوصاً تعامل با والدین دارای اثر غیر قابل تردیدی بر تصویر شخصیت فرد در بزرگسالی است. هدف آن بررسی فرضیه های عدم ارضای نوجوانان دانش آموز در محیط خانواده های نابسامان و ارتباط آن با اضطراب، افسردگی، پرخاشگری، وسواس و... می باشد.

روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع مورد شاهدی است و آزمودنی ها 80 نوجوان دختر دانش آموز سال سوم تجربی دبیرستانهای تهران هستند که نیمی از آنان بعنوان گروه مورد و نیمی دیگر بعنوان گروه شاهد انتخاب شده اند. گزینش آزمودنی ها با روش غربالگری و به کمک آزمون اطلاعاتی صورت گرفته است و از آزمون 90-SCL برای بررسی فرضیه ها استفاده شده است.

یافته‌ها: نتایج حاصل نشان دهنده تفاوت معنی داری بین گروه های مورد و شاهد می باشد.

نتیجه‌گیری: به عنوان نتیجه گیری می توان گفت،‌ فضای گروه کنترل شادتر از گروه آزمایش بود. اعضای گروه آزمایش معمولاً با یکدیگر از مسائل شان صحبت نمی کردند.