هدف: صافی کف پا یکی از اختلالات شایع است که می‌تواند به علت وجود ارتباط بیومکانیکی بین پا و بخش‌های دیگر اندام تحتانی، موجب بروز مشکلاتی در دیگر قسمت‌های اندام‌ تحتانی به خصوص زانو گردد. این تحقیق با هدف مقایسه میزان نیروی وارد بر مکانیزم اکستانسوری زانو در دختران دارای کف پای صاف پس از پوشیدن سه نوع مختلف ارتز (بالشتک حمایتی قوس داخلی، بالشتک حمایتی قوس داخلی به‌علاوه گوه داخلی پاشنه، بالشتک حمایتی قوس داخلی به‌علاوه گوه خارجی پنجه) صورت گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی، 10 دانشجوی دختر 19-25 سال دارای کف پای صاف انعطاف‌پذیر به روش نمونه‌گیری در دسترس و بوسیله تست فیس‌لاین انتخاب شدند و پس از پوشیدن هر کدام از انواع ارتزها، نشان‌گرهای منعکس کننده نور بر روی نقاط آناتومیکی مشخص روی پوست فرد چسبانده شد. داده‌های کینماتیک و کینتیکی آنها در حین راه‌رفتن توسط سیستم آنالیز حرکت شش دوربینه و صفحه ثبت نیرو ثبت گردیده و مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری ویلکاکسون استفاده شد.

 یافته‌ها: میانگین نیروی اعمال‌شده بر اکستانسور مکانیسم زانو توسط بالشتک حمایتی قوس داخلی به‌علاوه گوه خارجی کاهش معناداری یافت (۰/005=P)، اما با استفاده از دو ارتز دیگر تغییر آماری معناداری به وجود نیامد.

نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، بالشتک حمایتی داخلی به همراه گوه خارجی قادر است بیومکانیک تغییریافته پا در اثر پروناسیون بیش از حد مفصل ساب تالار را نسبت به دو ارتز دیگر بیشتر تصحیح کند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از این ارتز ممکن است در طولانی مدت بتواند با تصحیح راستای نیروها و بازگرداندن پا به ساختار طبیعی، استرس اعمال شده بر بافت‌های ناحیه جلوی زانو را کاهش داده و از عوارض پروناسیون بیش از حد بکاهد.