URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3404-fa.html
مقدمه: ترس از افتادن (FOF) یک اختلال عصبی و بسیار شایع در بیماران سکته مغزی است که فرد را در تحرک و فعالیت های روزمره زندگی و در نتیجه تعاملات اجتماعی محدود می کند بنابراین غربالگری و تشخیص زودهنگام ترس از افتادن، نقش مهمی در مدیریت توانبخشی موثر و کارآمد برای این بیماران دارد. با توجه به اینکه پرسشنامه هایی که برای ارزیابی ترس از افتادن در بیماران با سکته مغزی وجود دارند، هیچ کدام تک ایتمی نیستند، لذا مطالعه حاضر به منظور طراحی و اعتبارسنجی یک مقیاس تک ایتمی (مقیاس درجه بندی ترس از افتادن (FOF-RS)) برای غربالگری سریع تر و مرحله به مرحله ترس از زمین خوردن در بیماران سکته مغزی انجام شده است. همچنین با توجه به تاثیر عوامل روانی-اجتماعی مثل اضطراب و افسردگی بر ترس از افتادن در این بیماران، در این مطالعه این عوامل (اضطراب و افسردگی) کنترل شده است.
روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، 180 بیمار با علائم پس از سکته مغزی از کلینیکهای توانبخشی دولتی و خصوصی تهران (ایران) شامل: بیمارستان رفیده، بیمارستان لقمان، بیمارستان تجریش، کلینیک هستی، کلینیک نظام مافی و کلینیک دانشکده توانبخشی ایران از طریق نمونه گیری در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. نمونه گیری در میانه اذرماه 1400 الی میانه اسفندماه 1400 انجام شد. نقطه برش و شاخص های اعتبار برای مقیاس درجه بندی ترس از افتادن با در نظر گرفتن FES-I (مقیاس اثربخشی سقوط - بین المللی)، به عنوان پرسشنامه معیار محاسبه شدند.
نتایج: بر اساس تجزیه و تحلیل منحنی راک، نقطه برش حاصل برای مقیاس درجه بندی ترس از افتادن 3 شد و میزان شاخص ویژگی و حساسیت به ترتیب 82/30 و 77/61 شدند. شاخص پیش بینی مثبت و شاخص پیش بینی منفی به ترتیب 32/8 و 97/1 شدند.
نتیجه گیری: مقیاس درجه بندی ترس از افتادن دارای سطح موثری از دقت تشخیصی است و می تواند به عنوان یک ابزار سریع برای غربالگری ترس از افتادن استفاده شود. علاوه بر این، می توان از آن برای ارزیابی پروتکل های مرحله به مرحله در بیماران سکته مغزی مزمن استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |