هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی توزیع فشار کف پا در افراد بزرگسال سالم انجام گردید تا بر اساس آن معیار مناسبی در زمینه توزیع طبیعی فشار کف پا معرفی شود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی،80 مرد و زن با پای سالم از نمونه‌های در دسترس به صورت ساده انتخاب و با استفاده از دستگاه اندازه‌گیری فشار RS-Scan فشار کف پا در نه منطقه آناتومیکی هنگام ایستادن و راه‌رفتن اندازه‌گیری شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌زوجی و تی‌مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌‌ها: مناطق پاشنه با 31/43 ، سرهای استخوان‌های کف‌پایی دوم و سوم با 30/86 و 28 و انگشت شست با 23/51 نیوتن بر سانتی‌متر مربع دارای بیشترین فشار حین راه‌رفتن بوده و کمترین فشار در انگشت دو تا پنج و ناحیه میانی پا قرار داشت. میزان فشار استاتیک در ناحیه جلوی پای چپ (P<0/001)، درصد تماس در ناحیه عقب هر دو پا (P<0/001) و ناحیه میانی پای راست (P=0/02) و مقدار حداکثر فشار طی راه‌رفتن در نواحی استخوان‌های کف‌پایی چهارم پای راست (۰/۰۵=P) و چپ (۰/۰۴=P) و پنجم پای راست (۰/۰۲=P) و پاشنه هر دو پا (۰/۰۰۱>P) بین مردان و زنان تفاوت معناداری داشت.

نتیجه‌گیری: تفاوت‌های زیادی بین نحوه توزیع و میزان فشار کف‌پای زنان و مردان وجود دارد که باید در موارد مختلف از جمله طراحی کفش، روندهای درمانی و توانبخشی و همچنین پاهای در معرض خطر مانند افراد دیابتی مورد توجه قرار گیرد.