1- گروه ارگونومی، دانشکده ارگونومی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، jafarpisheh@gmail.com
2- گروه ارگونومی، دانشکده ارگونومی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
3- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده ارگونومی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
چکیده: (2594 مشاهده)
هدف: هدف این مطالعه بررسی اثر بخشی صندلی تیپتون بر راستای ستون فقرات پشتی و کمری دانشجویان در 2 وضعیت نشستن بهصورت کشیده و مستقیم و مطالعه دقیق است.
روش بررسی: این مطالعه بر روی 30 دانشجو (20 زن و 10 مرد) که سابقه اختلالات اسکلتیعضلانی نداشتند انجام شد. ارزیابی تغییرات زوایای ستون فقرات پشتی و کمری با استفاده از دستگاه الکتروگونیامتری بر روی 2 صندلی عادی و تیپتون در 2 وضعیت بدنی کشیده و مستقیم، و مطالعه دقیق صورت گرفت. شرکتکنندگان در هر وضعیت بدنی بر روی هر صندلی به مدت پنج 5 ارزیابی شدند که با در نظر گرفتن زمان استراحت و تکمیل پرسشنامه، انجام مطالعه برای هر فرد 30 دقیقه زمان برد. میزان رضایت دانشجویان نیز به کمک پرسشنامه رضایت کاربران ساس سنجیده شد. دادههای ثبتشده توسط دستگاه الکتروگونیامتری ازطریق آزمون آماری اندازهگیری مکرر و امتیازات پرسشنامه ساس، با استفاده از آزمون آماری مقایسه زوجی و نرمافزار SPSS نسخه 25 تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: نتایج بررسی میانگین دامنه تغییرات زوایای ستون فقرات ناحیه پشتی در صفحه ساجیتال نشان داد که متغیر نوع صندلی معنیدار نبوده (P=0/072)، اما متغیر وضعیت بدنی معنیدار بوده است (P=0/013). در بررسی میانگین دامنه تغییرات لترال فلکشن در ناحیه پشتی، اثر متقابل صندلی و وضعیت بدنی (P=0/048) و متغیر صندلی (P=0/003) دارای اختلاف معنی دار بودند که این اختلاف در جهت کاهش 28 درصدی میانگین دامنه تغییرات زوایای لترال فلکشن پشتی، در وضعیت بدنی کشیده و مستقیم و کاهش 10 درصدی آن در وضعیت بدنی مطالعه دقیق در صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی بوده است. درحالیکه متغیر وضعیت بدنی (P=0/705) اختلاف معنیدار نداشت (P=0/705). همچنین نتایج بررسی میانگین دامنه تغییرات فلکشن اکستنشن کمری نشان داد متغیر صندلی (P=0/003) دارای اختلاف معنیدار بوده که این اختلاف معنیدار در جهت کاهش 16 درصدی میانگین دامنه تغییرات در وضعیت بدنی کشیده و مستقیم و کاهش 43 درصدی آن در وضعیت بدنی مطالعه دقیق در صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی بود. درحالیکه متغیر وضعیت بدنی (P=0/162) ازنظر آماری اختلاف معنیدار نداشت. نتایج بررسی بر روی لترال فلکشن کمری نیز نشان داد هردو متغیر صندلی و وضعیت بدنی (P=0/009) اختلاف معنیدار داشتند. میانگین دامنه تغییرات زوایای لترال فلکشن کمری در هر دو وضعیت بدنی کشیده و مستقیم و مطالعه دقیق در صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی 28 درصد کاهش یافته است. بررسی امتیازات پرسشنامه ساس برای صندلی تیپتون و صندلی عادی نشاندهنده اختلاف معنیدار این 2 صندلی بوده است (P=0/000). میانگین امتیازات پرسشنامه ساس برای صندلی تیپتون برابر 78/6 و برای صندلی عادی برابر 65/9 به دست آمد که نشان از افزایش 19 درصدی امتیاز در صندلی تیپتون داشت.
نتیجهگیری: یافتههای مطالعه حاضر نشان داد استفاده از صندلی تیپتون میتواند باعث کاهش میانگین دامنه تغییرات زوایای بدن در 2 ناحیه ستون فقرات پشتی و کمری شود. همچنین نتایج مطالعه، حاکی از افزایش رضایت کاربران از صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی بوده است که در این بین رضایت بیشتر کاربران خانم در استفاده از صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی، میتواند ناشی از تفاوت ابعاد آنتروپومتریک خانمها و آقایان باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش دریافت: 1400/11/11 | پذیرش: 1401/6/12 | انتشار: 1401/10/11