1- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه کاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب کودکان، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
3- مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب کودکان، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
4- گروه فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب کودکان، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
5- مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب کودکان، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، fisajedi@gmail.com
چکیده: (2633 مشاهده)
هدف: فلج مغزی گروهی از اختلالات پاسچر و حرکت است که باعث محدودیت حرکتی میشود و به یک اختلال غیر پیشرونده در مغز در حال رشد مربوط است. طبقهبندی بینالمللی عملکرد ناتوانی و سلامت، بر تواناییهای عملکردی معمول کودک تأکید میکند. ابزارهایی برای طبقهبندی، توصیف و ارزیابی نحوه عملکرد کودک در فعالیتهای روزانه، مانند راه رفتن، دستکاری اشیا و ارتباطات روزمره ایجاد شده است در مطالعه حاضر هدف، بررسی ارتباط بین سیستمهای طبقهبندی (عملکرد حرکتی درشت، توانایی دستی، عملکرد ارتباطی و توانایی خوردن و آشامیدن) در کودکان با فلج مغزی است.
روش بررسی: این مطالعه به روش همبستگی مقطعی از نوع توصیفیتحلیلی اجرا شد. کودکان با فلج مغزی 12 تا 144 ماه مراجعهکننده به کلینیکها و مراکز توانبخشی دولتی و خصوصی در سال 1398 در سطح شهر تهران و اراک بهصورت در دسترس وارد مطالعه شدند. پس از تکمیل پرسشنامه اطلاعات جمعیتشناختی توسط مراقب اصلی کودک، سیستم طبقهبندی عملکرد حرکتی درشت، توانایی دستی، ارتباطی و توانایی خوردن و آشامیدن توسط درمانگر کودک با فلج مغزی تکمیل شد.
یافتهها: در مطالعه حاضر 154 شرکتکننده با میانگین سنی 49/45 ماه با انحراف معیار32/22 حضور داشتند. از این تعداد 87 نفر (56/5 درصد) پسر و 67 نفر (43/5 درصد) دختر بودند. ازنظر سیستم طبقهبندی عملکرد حرکتی درشت، توزیع بیشترین درصد در سطح ΙΙ و IV به ترتیب 31/2 و 26 بود. به عبارتی بیش از 57 درصد کودکان در این 2 سطح توزیع شده بودند. ازنظر سیستم طبقهبندی توانایی دستی، توزیع بیشترین درصد در سطح ΙΙ، ΙΙΙ و IV به ترتیب 28/6، 22/1و 20/8 بود. به عبارتی بیش از 70 درصد کودکان در این 3 سطح توزیع شده بودند. ازنظر سیستم طبقهبندی توانایی خوردن و آشامیدن تقریباً توزیع تمامی سطوح برابر بود بهجز سطح V با 4/3 درصد کمترین درصد را داشت. ازنظر سیستم طبقهبندی عملکرد ارتباطی توزیع بیشترین درصد در سطح V و IV بهطور یکسان 23/5 درصد بود. در بررسی ارتباط بین سیستمهای عملکردی با هم در تمامی موارد ارتباط معناداری مشاهده شد. (سیستم طبقهبندی توانایی دستی و سیستم طبقهبندی عملکرد حرکتی درشت r=0/672، سیستم طبقهبندی عملکرد ارتباطی و سیستم طبقهبندی عملکرد حرکتی درشت r=0/581، سیستم طبقهبندی توانایی خوردن و آشامیدن و سیستم طبقهبندی عملکرد حرکتی درشت r=0/593، سیستم طبقهبندی عملکرد ارتباطی و سیستم طبقهبندی توانایی دستی r=0/555، سیستم طبقهبندی توانایی خوردن و آشامیدن و سیستم طبقهبندی توانایی دستی r=0/644، سیستم طبقهبندی توانایی خوردن و آشامیدن و سیستم طبقهبندی عملکرد ارتباطی r=0/547) (P<0/01).
نتیجهگیری: به نظر میرسد کودکانی که محدودیت عملکرد حرکتی بیشتری دارند در دیگر سیستمهای طبقهبندی عملکرد نیز محدودیت بیشتری را نشان میدهند. البته تعداد مطالعات در این زمینه محدود و نیازمند بررسی بیشتری است.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
کاردرمانی دریافت: 1400/8/19 | پذیرش: 1401/5/18 | انتشار: 1401/10/11