مقدمه
استئوآرتریت زانو نوعی ضایعه مفصلی محسوب می‌شود که در آن مفصل دچار التهاب سینوویوم شده وبه مرور زمان با انجام فعالیت‌های روزمره و عادی میزان زیادی از غضروف پوشاننده استخوانی تخریب می‌شود [1 ,2]. شکست و از دست دادن پیشرونده و مزمن غضروف در این بیماری متابولیکی فعال، به عوامل ژنتیکی، آسیب‌ها یا بارگذاری بیش از حد وارد بر مفصل وابسته است [2 ,3]. استئوآرتریت زانو به عنوان شایع‌ترین شکل آرتریت، یکی از چهار بیماری ناتوان‌کننده پراهمیت در زنان و هشتمین در مردان با گزارش سازمان جهانی بهداشت است. استئوآرتریت زانو در تقریباً 25 درصد بزرگسالان بالای 55 سال، به عنوان مشترک‌ترین بیماری مفصلی، تجربه درد قابل توجه در زانو را ایجاد می‌نماید [4]. امروزه افزایش تعداد جوانان و میانسالان با نشانه‌های استئوآرتریت زانو، درمان این بیماری را به طور چشم‌گیری به بحران درمانگرها و معضل تیم درمان تبدیل کرده است. در ایران استئوآرتریت زانو با حدود 34/15 درصد در سنین بیش از 15 سال، از شیوع بالایی برخوردار است [5]. با توجه به افزایش طول عمر و امید به زندگی به دنبال بهبود شرایط زیستی و علوم ورزشی، بیماری‌هایی مانند استئوآرتریت زانو باعث کاهش کیفیت زندگی می‌شوند [6, 7]. درمان‌های متداول جراحی، دارویی و محافظتی استئوآرتریت زانو، با هدف اصلی اصلاح راستای وارومی ایجادشده در زانو و کاهش فشردگی استخوان فمور بر تیبیا در کمپارتمان داخلی، سعی بر کاهش کشیدگی بافت نرم سمت مقابل و کاهش آسیب حس عمقی، بهبود تعادل و درد دارند [7, 8, 9, 10, 11]. از مداخلات محافظتی و غیرتهاجمی متداول، درمان‌های ارتوزی هستند که با اصول مکانیکی سعی در اصلاح راستای زانو و کاهش بار اعمالی بر کمپارتمان داخلی دارند [12 ,13 ,14, 15]. ارتوزهای عملکردی، بریس‌های زانو و کفش و کفی جزو درمان‌های ارتوزی هستند. بریس‌های زانو با کنترل انحراف زانو در صفحه فرونتال و تغییر جهت قرارگیری آن با استفاده از اعمال نیرو توسط استرپ‌ها کار می‌کنند. همچنین باید زاویه فلکشن زانو در صفحه ساجیتال را کاهش دهند. در مقالات نشان داده شده است که بریس‌ها می‌توانند باعث بهبود اعتماد به زانو، بهبود عملکرد زانو و کاهش سفتی حرکتی مفصل شوند [15, 16, 17 ،12 ,4].
با وجود اینکه بریس‌های زانو جزو مناسب‌ترین راه حل‌های موجود برای بهبود بد راستایی ناشی از استئوآرتریت زانو و آسیب حرکتی آن هستند [18]، اما سازگار شدن بیمار با بریس به عنوان اصلی‌ترین مشکل در استفاده از آن اعلام شده است [7]. به دلیل عدم انطباق حرکتی مفصل بریس با زانو نشان داده شده که استفاده از بریس‌های زانو در مقایسه با کفی‌ها، کمتر از 3 ساعت در روز است [19]. همچنین به نظر می‌آید به کار بردن نیروی والگوسی غیرضروری بر زانو در تمام مراحل راه رفتن، یکی از دلایل عدم استفاده از بریس‌هاست [9]. از آنجایی که انحراف واروسی در مفصل زانو، فقط بین لحظه برخورد پاشنه با زمین تا 30 درصد مرحله استانس اتفاق می‌افتد و بعد از این، از مرحله بلند شدن پاشنه و انگشتان از زمین تا مرحله اتمام نوسان زانو و برخورد مجدد پاشنه با زمین، واروس با مکانیسم قفل شدن زانو کاهش می‌یابد، اعمال نیروی ثابت بر زانو توسط بریس در همه مراحل راه رفتن، غیرضروری است [9]. نکته مهم دیگر که باید به آن توجه می‌شد این است که بریس‌های زانو دارای مفاصلی با یک یا دو درجه آزادی حرکت هستند و این در حالی است که حرکات طبیعی مفصل زانو، در سه صفحه با شش درجه آزادی حرکت است [20, 21, 22]. همچنین جابه‌جایی عمودی بریس بر اندام حین راه رفتن و بدقرارگیری بریس بر اندام در طی پوشیدن و درآوردن های متوالی حتی به اندازه 5 میلی‌متر می‌تواند باعث ایجاد تغییرات بزرگ در مکانیک اندام شود [23, 24]. بدین‌ترتیب به نظر می‌آید عدم انطباق حرکتی مفصل بریس و زانو با هم، عدم هماهنگی بین مفصل زانوی بریس با حرکت قدامی خلفی استخوان فمور بر تیبیا در زمان فلکشن زانو و حرکت پیستونی بریس بر اندام و اعمال نیروی اصلاحی مداوم با کشش استرپی روی زانو در تمام مراحل راه رفتن، عواملی هستند که باعث می‌شوند بریس توسط بیماران پذیرفته نشود [7]. این نکات ما را به طراحی مفصل جدید هدایت کرد.
هدف این مطالعه، طراحی و ساخت مفصل بریس با مکانیسم جدید اصلاح منقطع واروم برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو و بررسی تأثیر آن بر پارامترهای راه رفتن یک بیمار به عنوان مطالعه اولیه بود.
روش بررسی
ملاحظات طراحی برای مفصل بریسی جدید زانو
در طراحی مفصل جدید، حداکثر انطباق حرکتی با زانو در سه صفحه حرکتی تأمین شد. همچنین کنترل انحراف اداکتوری در زانو با تعبیه قطعه محدود‌کننده حرکت در مفصل و تبدیل حرکت اکستنشن به حرکت ابداکشن از انتهای مرحله سویینگ تا میانه مرحله استانس ایجاد شد، به طوری که مفصل جدید در بقیه مراحل راه رفتن به مفصل زانو اجازه حرکت آزادانه می‌دهد. به این ترتیب توانایی کاهش زاویه انحراف زانو را به طور منقطع دارد. این مفصل تا 30 درصد مرحله استانس، نیروی اصلاحی اعمال نمی‌کند. مکانیسم ریلی تعبیه‌شده در بار مفصل، توانایی عدم جابه‌جایی بریس بر اندام را تأمین می‌کند [10].
مکانیسم عملکرد مفصل جدید 
بریس زانو با مفصل جدید شامل یک قطعه واسط سیم فولادی انعطاف‌پذیر، دو قطعه کوچک از جنس استیل در مرکز مفصل و بارهای آلومینیومی دیستال و پروگزیمال متصل به مفصل و ریل تعبیه‌شده در بار آلومینیومی دیستال مفصل است. مفصل جدید از مواد بادوام و باکیفیت آلومینیوم 7075 و استاینل استیل 316/LVM ساخته شده است تا علاوه بر سبکی، دارای قدرت مقاومت بالا نیز باشد. وزن کلی مفصل 260 گرم است (تصویر شماره 1).

شل‌های ران و ساق بریس با قالب‌گیری از اندام بیمار ساخته شدند. شل‌های این بریس از جنس رزین اکریلیک هستند.
مفصل بریسی با مکانیسم جدید دارای سه قسمت به شرح زیر است:
1. مکانیسم مفصلی جدید با کشش سیم تعبیه‌شده در محفظه خاص، حرکت زانو در اواخر مرحله سویینگ را به حرکت اصلاحی انحراف اداکتوری تا اواسط مرحله استانس تبدیل می‌نماید. قدرت اصلاح زاویه اداکتوری زانو در طی راه رفتن عادی، متناسب با وزن بدن تأمین می‌شود. کشش سیم، با پیچ قابل تنظیم است.
2. برای تطبیق حرکت مفصل بریس با حرکت سر خوردن استخوان ران روی استخوان تیبیا در هنگام خم شدن زانو و جابه‌جایی طولی زانو، در قطعه دیستال بار مفصل، ریل مخصوصی تعبیه شد. با تأمین حرکت کشویی در بار بریس، مفصل بریس توانایی همراهی با حرکت انتقالی زانو معادل 10 تا 15 میلی‌متر به سمت بالا و پایین در حالت قفل و آزاد شدن زانو را پیدا کرد.
3. مفصل جدید بریس از ترکیب سه مفصل ساخته شد تا قادر به شبیه‌سازی مکانیسم قفل زانو، با ایجاد حرکات چرخشی حول محور عمودی داخل مفصل باشد. به این ترتیب توانایی حرکت در سه صفحه حرکتی منطبق با حرکات زانو برای مفصل بریس تأمین شد [10] (تصویر شماره 2). 

به عنوان مطالعه اولیه، عملکرد بریس با مفصل جدید روی یک بیمار در آزمایشگاه تجزیه‌و‌تحلیل راه رفتن مورد بررسی قرار گرفت.
یک داوطلب زن (با سن 61 سال، وزن 69 کیلوگرم و قد 154 سانتی‌متر) در این مطالعه شرکت کرد. بیمار به کلینیک ارتوز و پروتز دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی مراجعه کرد. آزمودنی طبق معیارهای ورود و خروج به مطالعه، برای شرکت در مطالعه انتخاب شد. بیمار، درد در یک زانو طی شش ماه گذشته و درجه 2 استئوآرتریت زانو مطابق با مقیاس کلگرن لاورنس داشت [25]. بیمار دارای علائم کلینیکی ورم، خشکی و درد مفصل، ضعف عضلانی و از دست دادن اطمینان به زانو بود. رادیوگرافی زانوی مبتلا در وضعیت ایستاده در نمای فرونتال دلالت بر باریک‌شدگی فضای مفصلی و تیز شدن لبه استخوان تیبیا داشت. فعالیت فیزیکی بیمار به علت درد دچار اختلال شده بود. بیمار کاندید جراحی تعویض مفصل نبود. وی سابقه درمان تهاجمی از جمله تزریق‌درمانی برای زانو را نداشت. همچنین برای انتخاب وی به عدم چاقی بیش از حد، استئوآرتریت زانوی سمت دیگر و حساسیت زیاد به درد دقت شده بود. از سوی دیگر به بیماری عصبی یا ستون فقرات علامت‌دار مانند فتق دیسک، آرتروز مفصل ران، مچ یا مفاصل پا و مشکلات پوستی یا هر بیماری که استفاده از ارتوز را دشوار کند، مبتلا نبود (استئوآرتریت دست یا کمر جهت پوشیدن بریس). آزمودنی فقط برای اندام مبتلا از بریس استفاده کرد. 
تجزیه‌و‌تحلیل راه رفتن
راه رفتن شرکت‌کننده در دو حالت با و بدون بریس مورد ارزیابی قرار گرفت. از لحظه برخورد پاشنه هر پا با دستگاه صفحه نیرو، ثبت داده شروع شد. فرد باید با الگوی راه رفتن طبیعی خود، گام‌های مناسبی را روی دو صفحه بر می‌داشت. برای ثبت پارامترهای سینماتیک شامل زوایای زانو در صفحات فرونتال و ساجیتال و فضایی زمانی راه رفتن شامل سرعت، زمان گام، درصد فاز استانس، طول گام اندام مبتلا، تعداد گام در دقیقه و زمان ایستادن بر دو پا، از دستگاه‌های تجزیه‌و‌تحلیل پیشرفته راه رفتن جهت کمّی کردن الگوهای نرمال و پاتولوژیک راه رفتن و صفحه نیرو برای مشخص کردن ابتدا و انتهای مرحله استانس استفاده شد. دستگاه تجزیه‌و‌تحلیل پیشرفته راه رفتن، دستگاه وایکان (460Oxford Metrics, UK) دارای پنج دوربین مادون قرمز با نرم‌افزار ورک‌استیشن با فرکانس 100 هرتز و دستگاه صفحه نیروی کیستلر مدل A 9286 در مسیر پنج‌متری بود. 15 مارکر منعکس‌کننده نور مادون قرمز، با استفاده از چسب دوطرفه، روی اندام تحتانی بیمار با روش هلن‌هایز قرار داده شد [26]. بیمار برای جمع‌آوری داده در آزمایشگاه، با سرعت راحت و طبیعی خود، در هر دو شرایط با و بدون بریس روی دستگاه صفحه نیروی تعبیه‌شده در زمین بین دوربین‌های دستگاه تجزیه‌و‌تحلیل راه رفتن مدتی راه رفت که نهایتاً پنج‌بار آن ثبت شد. جهت جلوگیری از ایجاد تداخل تأثیرات کفش و بریس بر راه رفتن بیمار، وی پا برهنه حرکت کرد. میزان تکرارپذیری در یک روز دستگاه تجزیه‌و‌تحلیل راه رفتن برای ارزیابی متغیرها سنجیده شد که در جدول شماره 1 آورده شده است.


جهت بررسی تغییرات درون‌گروهی پارامترهای مورد بررسی در مطالعه حاضر، از آزمون تی زوجی استفاده شد.
یافته‌ها
جداول شماره 1 و 2 نتایج کلی استفاده از بریس با مفصل جدید زانو را نشان می‌دهد.


هنگام استفاده از بریس، زاویه اداکتوری زانو در صفحه فرونتال کاهش یافت و سرعت راه رفتن افزایش پیدا کرد. علاوه بر این، افزایش دامنه حرکتی زانو و طول گام با استفاده از بریس مشاهده شد (جداول شماره 2 و 3).


بحث 
با توجه به حرکات طبیعی زانو و عدم تطابق حرکتی مفاصل بریسی موجود با مفصل زانو، مشکل عدم ثبات بریس روی اندام مطرح است [27, 28]. جهت ایجاد تعلیق مناسب و حذف حرکات اضافه بریس روی اندام، بیمار مجبور به سفت بستن آن می‌شود که فشار بیش از حد بر بافت نرم ایجاد می‌کند و این در حالی است که اعمال بار اصلاحی از بریس‌ها بر اندام نیز فقط توسط فشار استرپی تأمین می‌شود [29] در مطالعه گاسبیک همکاران و دیویدسون و همکاران مشاهده شد که دامنه حرکتی زانو با بریس در صفحه ساجیتال، با فشار استرپی کاهش می‌یابد [30 ,31]. در طراحی‌های اخیر بر اعمال بار اصلاحی ثابت از طریق مفصل بریس یا شل‌ها تمرکز شده است، به طوری که در بریس مدولاری اسرافیلیان و همکاران [32]، تغییر راستای زانو با اعمال نیروی ثابت و قابل تنظیم بر مفصل بریس، توسط پیچی مطابق با میزان انحراف اداکتوری زانو و تحمل بیمار، روی شل بالایی خارجی و شل پایینی داخلی بریس در صفحه فرونتال تأمین شده است. همچنین در مفصل فاصله‌دهنده قفل‌دار لاروخ و همکاران، مفصل زانو در حین حرکت در زمان ایجاد انحراف وارومی در زانو با قفل مفصل بریس مواجه می‌شود [33]. از سوی دیگر در بریس کم‌وزن با چارچوب نرم استامنوویک و همکاران [34]، بازوی اهرمی سه نقطه فشار با استفاده از اهرم پنوماتیکی شل‌ها ساخته شد که با پرباد کردن شل‌ها و فعال کردن سیستم پنوماتیک و باد کردن کیسه‌های مجزا، نیروی اصلاحی والگوسی بر زانو اعمال می‌کند. یا در بریس با فریم سخت و شل پنوماتیکی عراضپور و همکاران [35]، اصلاح گشتاور اداکتوری در صفحه فرونتال، با تنظیم نیروی اصلاح‌کننده پنوماتیکی تعبیه‌شده در شل‌ها توسط بیمار صورت می‌گیرد.
در همه این طراحی‌ها بیمار برای اجتناب از اعمال بار اصلاحی مضاعف بر اندام آسیب‌دیده و جلوگیری از درد بیشتر می‌تواند عملکرد بریس را دچار اختلال کند یا بریس برای بافت نرم و راه رفتن طبیعی بیمار آسیب بسازد؛ خصوصاً در بریس‌هایی که با تمرکز بر تأمین نیروی اصلاح واروم توسط شل‌ها ساخته شده‌اند که فشار بر بافت نرم خصوصاً عروق مشاهده می‌شود.
مفصل مکانیکی جدید توانایی اصلاح راستای وارومی زانو را با استفاده از ممانعت‌کننده سینماتیکی تعبیه‌شده در مفصل با تبدیل حرکت اکستنشن زانو در صفحه ساجیتال به حرکت ابداکشن در صفحه فرونتال با کشش سیم تبدیل، دارد. از سوی دیگر برای جلوگیری از حرکت بریس بر اندام، ریلی در بار تحتانی مفصل کار گذاشته شده است. مفصل جدید دارای انطباق حرکتی حداکثری با زانو در همه صفحات حرکتی است، وزن کمی دارد و قادر به تبدیل حرکت در مراحل انتهایی فاز سویینگ تا میانه فاز استانس است به طوری که در فاز سویینگ که انحراف اداکتوری به حداقل می‌رسد، کنترلی بر زانو اعمال نمی‌کند [36, 37]. به این ترتیب نیروی اصلاحی در همه مراحل راه رفتن بر زانوی آسیب‌دیده اعمال نمی‌شود که این مطابق مکانیسم اصلی بیومکانیکی و مراحل حرکت زانوست و می‌تواند منجر به بهبود عملکرد و الگوی متقارن راه رفتن در مراحل اولیه و میانی بیماری استئوآرتریت زانو شود [38]. همچنین مشاهده شد که بریس با مفصل جدید، میزان فلکشن زانو در فاز استانس راه رفتن را کاهش داد و کمک به ایجاد فلکشن کامل زانو در فاز سویینگ راه رفتن کرد. این یافته‌ها دقیقاً مطابق اصلاح مورد نیاز راه رفتن در بیماران است که در مطالعه سیلوا به آن اشاره شده است [39]. لازم به ذکر است در افراد استئوآرتریتی، اکستنشن کمتری در مراحل انتهایی استانس در زانو به وجود می‌آید که با یک تأخیر در پیک زاویه فلکشن در فاز سویینگ، همراه است [40 ،16 ،8]. به طوری که در مطالعه شارما تغییر زاویه فلکشن زانو در طی راه رفتن، از عوامل تعیین‌کننده شدت بیماری معرفی شده است [41]. نتایج مطالعه حاضر در اصلاح زوایای زانو در صفحه ساجیتال، با یافته‌های مطالعه ریچارد و دیویدسون و گاسبیک مغایرت نشان می‌دهد. در مطالعه ریچارد، بریس والگوس‌ساز در میزان فلکشن زانو در فاز سویینگ تغییری ایجاد نکرد، ولی در مطالعه گاسبیک و دیویدسون دامنه حرکتی زانو با بریس در صفحه ساجیتال کاهش یافت؛ چرا که بریس باعث ایجاد ممانعت در حرکت اکستنشن کامل در انتهای فاز سویینگ می‌شد و مدت فاز سویینگ را کاهش می‌داد. در مطالعه دیویدسون نیز بریس را مانع ایجاد اکستنشن کامل زانو در فاز استانس راه رفتن به دلیل اعمال نیروهای ثابت ایجاد‌کننده والگوس در صفحه فرونتال دانسته‌اند. ولی مکانیسم مفصلی جدید به دلیل انطباق حرکتی با مفصل زانو و ریل تأمین‌کننده حرکت کشویی مفصل بریس در مجاورت زانو حداقل وابستگی را به فشار استرپی برای تأمین تعلیق بریس بر اندام دارد [42 ،31]. در مراحل بعدی و مطالعات آینده، باید به بررسی بیشتر این متغیرها به طور جداگانه پرداخت. پیشنهاد می‌شود در یک مطالعه جامع و بزرگ‌تر، تأثیر این بریس بر بیماران با درجه‌های شدید استئوآرتریت در مقیاس 3 و 4 کلگرن لاورنس هم سنجیده شود. 
همچنین افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو، تغییراتی را در الگوی راه رفتن و مشخصه‌های گام مانند تعداد گام در دقیقه و طول گام یا سرعت راه رفتن نشان می‌دهند. مطابق مطالعه کربای و همکاران کاهش سرعت راه رفتن، یک استراتژی جبرانی برای کاهش درد در این بیماران است و بهبود سرعت و سایر متغیرهای فضایی زمانی راه رفتن می‌تواند مؤید بهبود توانایی‌های عملکردی مفصل زانو باشد [43]. مبتلایان با کاهش سرعت راه رفتن اقدام به کاهش بار اعمالی بر مفصل زانو می‌کنند [44, 45]. استفاده از بریس با مفصل جدید زانو، باعث افزایش سرعت راه رفتن در بیمار شد. اگرچه مقدار این متغیر در مقایسه با شرایط بدون بریس بیشتر شد، ولی این میزان در مقایسه با افراد سالم در سن مشابه هنوز پایین است. بهبود سرعت راه رفتن بیمار در این مطالعه می‌تواند به دلیل افزایش طول گام با کاهش زاویه فلکشن زانو در مرحله استانس همراه با افزایش تعداد گام در دقیقه ایجاد شده باشد که باید در یک مطالعه بزرگ‌تر سنجیده شود [42]. از سوی دیگر از افزایش سرعت راه رفتن می‌توان استنتاج کرد که انتگرال سرعت یعنی مسافت نیز افزایش می‌یابد. پس مشاهده شد که طول گام نیز با این بریس افزایش یافت که اطلاعات به‌دست‌آمده از دستگاه تجزیه‌و‌تحلیل راه رفتن نیز آن را تأیید کرد [8]. این یافته‌ها با نتایج مطالعه ترومبینی-سوزا، در سرعت راه رفتن، تعداد گام در دقیقه، طول گام و طول قدم ثبت‌شده از خروجی دستگاه تجزیه‌و‌تحلیل راه رفتن، تطابق دارد [46]، ولی با مطالعه ریچاردز و همکاران متفاوت است. از آنجایی که مفصل جدید در تطابق حرکتی با مفصل زانوست و نتایج این مطالعه کنترل زاویه اداکتوری در فاز استانس و بهبود زاویه فلکسوری در فاز سویینگ را نشان می‌دهد، بریس می‌تواند با افزایش طول گام و تعداد گام در دقیقه، باعث افزایش سرعت راه رفتن شود. این در حالی است که در مطالعه ریچاردز بر عدم افزایش تعداد گام در دقیقه و سرعت راه رفتن بیماران با بریس، تأکید شده است [47 ،42]. 
نتیجه‌گیری
به نظر می‌آید مفصل جدید با استفاده از مکانیسم مفصلی شتاب گیرنده و قفل‌کننده در فاز سویینگ و استانس و همراهی با زانو در صفحه ترانسورس و ساجیتال با قطعه ترانسلیتوری و ممانعت از جابه‌جایی طولی و سر خوردن بریس بر اندام در حین حرکت و اجتناب از ایجاد مزاحمت برای زانو در حین حرکت فلکشن می‌تواند راستای زانو را در صفحات فرونتال و ساجیتال اصلاح کند که در مراحل بعدی و مطالعات آینده، باید به بررسی بیشتر این متغیرها به طور جداگانه پرداخت.
اثر بریس زانو با مفصل جدید بر کاهش درد در افراد مبتلا به استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. از آنجایی که این مطالعه برای ارائه یافته‌های اولیه از بریس زانو با مفصل جدید طراحی شده است، نتایج را نمی‌توان به یک جمعیت بزرگ تعمیم داد. هدف اصلی مطالعه حاضر، ارزیابی عملکرد این بریس روی بیمار بود. بنابراین یک فرد مبتلا به استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو در این مطالعه شرکت داده شد. همچنین اثرات فوری راه رفتن با بریس در این مطالعه بررسی شد. این نکته یکی از محدودیت‌های اصلی این مطالعه است. علاوه بر این، خود بیمار به عنوان گروه کنترل مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت، بنابراین این مطالعه گروه کنترل ندارد. اندازه نمونه کوچک بود و عدم توانایی بر مشارکت دادن بیماران با درجه 3 و 4 مقیاس کلگرن لاورنس نیز از محدودیت‌های این مطالعه بود.
پس از یک بررسی بالینی در مقیاس بزرگ و تأیید نهایی نتایج اولیه این بریس می‌تواند یک جایگزین مناسب برای اصلاح انحراف وارومی به‌وجودآمده در بیماران با روش‌های تهاجمی و زمان‌بر باشد.

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
کمیته اخلاق دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، این مطالعه را با کد IR.USWRREC.1392.130 تأیید کرد و فرد فرم رضایت آگاهانه را امضا کرد.

حامی مالی
این مقاله از هیچ سازمان یا نهادی حمایت مالی دریافت نکرده است.

مشارکت نویسندگان
تمامی نویسندگان در نگارش مقاله مشارکت داشته‌‍‌اند.

تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان این مثالهذ تعارض منافع ندارد.
 

References
1.Paradowski PT. Osteoarthritis of the knee: Assessing the disease. Health Care: Current Reviews. 2014; 2:2. [DOI:10.4172/hccr.1000e103
2.Michael JWP, Schlüter-Brust KU, Eysel P. The epidemiology, etiology, diagnosis, and treatment of osteoarthritis of the knee. Deutsches Arzteblatt International. 2010; 107(9):152-62. [DOI:10.3238/arztebl.2010.0152] [PMID]
3.Nace RA. Osteoarthritis knee orthosis. Google Patents. 2009. https://patents.google.com/patent/US7963933v
4.Zhang W, Doherty M, Peat G, Bierma-Zeinstra MA, Arden NK, Bresnihan B, et al. EULAR evidence-based recommendations for the diagnosis of knee osteoarthritis. Annals of the Rheumatic Diseases. 2010; 69(3):483-9. [DOI:10.1136/ard.2009.113100] [PMID]
5.Hashemi SM, Madadi F, Razavi S, Nikooseresht M, Hassanzadeh Kiyabi F, Nasiripour S. [Intra-articular hyaluronic acid injections Vs. dextrose prolotherapy in the treatment of osteoarthritic knee pain (Persian)]. Tehran University of Medical Sciences Journal. 2012; 70(2):119-25. http://tumj.tums.ac.ir/article-1-146-en.html
6.Hügle T, Geurts J, Nüesch C, Müller-Gerbl M, Valderrabano V. Aging and osteoarthritis: An inevisss encounter? Journal of Aging Research. 2012; 2012:950192. [DOI:10.1155/2012/950192] [PMID] [PMCID]
7.Reeves ND, Bowling FL. Conservative biomechanical strategies for knee osteoarthritis. Nature Reviews Rheumatology. 2011; 7(2):113-22. [DOI:10.1038/nrrheum.2010.212] [PMID]
8.Gök H, Ergin Z, Yavuzer G. Kinetic and kinematic characteristics of gait in patients with medial knee arthrosis. Acta Orthopaedica. 2002; 73(6):647-52. [DOI:10.3109/17453670209178029] [PMID]
9.Foroughi N, Smith RM, Lange AK, Baker MK, Fiatarone Singh MA, Vanwanseele B. Dynamic alignment and its association with knee adduction moment in medial knee osteoarthritis. The Knee. 2010; 17(3):210-6. [DOI:10.1016/j.knee.2009.09.006] [PMID]
10.Roodsari RB. Apparatus for treating and supporting extremities or a portion of a body. Google Patents. 2020. https://patents.google.com/patent/US808897A/en
11.Englund M. The role of biomechanics in the initiation and progression of OA of the knee. Best Practice & Research Clinical Rheumatology. 2010; 24(1):39-46. [DOI:10.1016/j.berh.2009.08.008] [PMID]
12.Huch K, Kuettner KE, Dieppe P. Osteoarthritis in ankle and knee joints. Seminars in Arthritis and Rheumatism. 1997; 26(4):667-74. [DOI:10.1016/S0049-0172(97)80002-9]
13.Johnson F, Leitl S, Waugh W. The distribution of load across the knee. A comparison of static and dynamic measurements. Journal of Bone & Joint Surgery, British Volume. 1980; 62(3):346-9. [DOI:10.1302/0301-620X.62B3.7410467] [PMID]
14.Barrios JA, Royer TD, Davis IS. Dynamic versus radiographic alignment in relation to medial knee loading in symptomatic osteoarthritis. Journal of Applied Biomechanics. 2012; 28(5):551-9. [DOI:10.1123/jab.28.5.551] [PMID]
15.McGibbon CA, Brandon S, Bishop EL, Cowper-Smith C, Biden EN. Biomechanical study of a tricompartmental unloader brace for patellofemoral or multicompartment knee osteoarthritis. Frontiers in Bioengineering and Biotechnology. 2021; 8:604860. [DOI:10.3389/fbioe.2020.604860] [PMID] [PMCID]
16.Zeni Jr JA, Higginson JS. Differences in gait parameters between healthy subjects and persons with moderate and severe knee osteoarthritis: A result of altered walking speed? Clinical Biomechanics. 2009; 24(4):372-8. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2009.02.001] [PMID] [PMCID]
17.Peat G, McCarney R, Croft P. Knee pain and osteoarthritis in older adults: A review of community burden and current use of primary health care. Annals of the Rheumatic Diseases. 2001; 60(2):91-7. [DOI:10.1136/ard.60.2.91] [PMID] [PMCID]
18.Moller F, Ortíz-Muñoz L, Irarrázaval S. Offloader knee braces for knee osteoarthritis. Medwave. 2021; 21(3):e8115. [DOI:10.5867/medwave.2021.01.8114] [PMID]
19.Giori NJ. Load-shifting brace treatment for osteoarthritis of the knee: A minimum 2 1/2-year follow-up study. Journal of Rehabilitation Research and Development. 2004; 41(2):187-94. [DOI:10.1682/JRRD.2004.02.0187] [PMID]
20.Grood ES, Noyes FR, Butler DL, Suntay WJ. Ligamentous and capsular restraints preventing straight medial and lateral laxity in intact human cadaver knees. The Journal of Bone and Joint Surgery. 1981; 63(8):1257-69. [DOI:10.2106/00004623-198163080-00007] [PMID]
21.Wallis JA, Taylor NF. Pre-operative interventions (non-surgical and non-pharmacological) for patients with hip or knee osteoarthritis awaiting joint replacement surgery - a systematic review and meta-analysis. Osteoarthritis and Cartilage. 2011; 19(12):1381-95. [DOI:10.1016/j.joca.2011.09.001] [PMID]
22.Stoltze SJ, Pallari J, Eskandari B, Oliveira ASC, Pirscoveanu CI, Rasmussen J, et al. Development and functional testing of an unloading concept for knee osteoarthritis patients: A pilot study. Journal of Biomechanical Engineering. 2021; 144(1):011007. [DOI:10.1115/1.4051847] [PMID]
23.Lewis JL, Lew WD, Zimmerman JR. A nonhomogeneous anthropometric scaling method based on finite element principles. Journal of Biomechanics. 1980; 13(10):815-24. [DOI:10.1016/0021-9290(80)90169-4]
24.Lewek MD, Rudolph KS, Snyder-Mackler L. Control of frontal plane knee laxity during gait in patients with medial compartment knee osteoarthritis. Osteoarthritis and Cartilage. 2004; 12(9):745-51. [DOI:10.1016/j.joca.2004.05.005] [PMID] [PMCID]
25.Swales C, Athanasou NA. (i) The pathobiology of osteoarthritis. Orthopaedics and Trauma. 2010; 24(6):399-404. [DOI:10.1016/j.mporth.2010.09.001]
26.Davis III RB, Õunpuu S, Tyburski D, Gage GR. A gait analysis data collection and reduction technique. Human Movement Science. 1991; 10(5):575-87. [DOI:10.1016/0167-9457(91)90046-Z]
27.Winter CC, Brandes M, Müller C, Schubert T, Ringling M, Hillmann A. Walking ability during daily life in patients with osteoarthritis of the knee or the hip and lumbar spinal stenosis: A cross sectional study. BMC Musculoskeletal Disorders. 2010; 11:233. [DOI:10.1186/1471-2474-11-233] [PMID] [PMCID]
28.Komistek RD, Dennis DA, Northcut EJ, Wood A, Parker AW, Traina SM. An in vivo analysis of the effectiveness of the osteoarthritic knee brace during heel-strike of gait. The Journal of Arthroplasty. 1999; 14(6):738-42. [DOI:10.1016/S0883-5403(99)90230-9] [PMID]
29.Yamamoto H, Wada C. Knee joint angle sensing in healthy young adults using flexible orthosis with different wearing pressure. Journal of Physical Therapy Science. 2021; 33(7):537-9. [DOI:10.1589/jpts.33.537] [PMID] [PMCID]
30.Blaney Davidson EN, van der Kraan PM, van den Berg WB. TGF-β and osteoarthritis. Osteoarthritis and Cartilage. 2007; 15(6):597-604. [DOI:10.1016/j.joca.2007.02.005] [PMID]
31.Gaasbeek RDA, Groen BE, Hampsink B, van Heerwaarden RJ, Duysens J. Valgus bracing in patients with medial compartment osteoarthritis of the knee: A gait analysis study of a new brace. Gait & Posture. 2007; 26(1):3-10. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2006.07.007] [PMID]
32Esrafilian A, Karimi MT, Amiri P, Fatoye F. Performance of subjects with knee osteoarthritis during walking: differential parameters. Rheumatology International. 2013; 33(7):1753-61. [DOI:10.1007/s00296-012-2639-2] [PMID]
33.Laroche, D, Morisset C, Fortunet C, Gremeaux V, Maillefert JF, Ornetti P. Biomechanical effectiveness of a distraction-rotation knee brace in medial knee osteoarthritis: Preliminary results. The Knee. 2014; 21(3):710-6. [DOI:10.1016/j.knee.2014.02.015] [PMID]
34.Stamenović D, Milos Kojić M, Stojanović B, Hunter D. Pneumatic osteoarthritis knee brace. Journal of Biomechanical Engineering. 2009; 38.131(4):45001. [DOI:10.1115/1.3072890] [PMID]
35.Arazpour, M, Ahmadi Bani M, William Hutchins S, Keith Jones R, Habibi Babadi M. Frontal plane corrective ability of a new unloader orthosis for medial compartment of the knee. Prosthetics and Orthotics International. 2013; 37(6):481-8. [DOI:10.1177/0309364613478964] [PMID]
36.Fantini Pagani CH, Hinrichs M, Brüggemann GP. Brüggemann, Kinetic and kinematic changes with the use of valgus knee brace and lateral wedge insoles in patients with medial knee osteoarthritis. Journal of Orthopaedic Research. 2012; 30(7):1125-32. [DOI:10.1002/jor.22032] [PMID]
37.Bejek, Z, Paróczai R, Illyés A, Kiss RM. The influence of walking speed on gait parameters in healthy people and in patients with osteoarthritis. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy. 2006; 14(7):612-22. [DOI:10.1007/s00167-005-0005-6] [PMID]
38.Ramsey DK, Briem K, Axe MJ, Snyder-Mackler L. A mechanical theory for the effectiveness of bracing for medial compartment osteoarthritis of the knee. The Journal of Bone & Joint Surgery. 2007; 89(11):2398-407. [DOI:10.2106/00004623-200711000-00009] [PMID] [PMCID]
39.da Silva HGPV, Junior AC, Zorzi AR, de Miranda JB. Biomechanical changes in gait of subjects with medial knee osteoarthritis. Acta Ortopedica Brasileira. 2012; 20(3):150-6. [DOI:10.1590/S1413-78522012000300004] [PMID] [PMCID]
40.Vanwanseele B, Eckstein F, Smith RM, Lange AK, Foroughi N, Baker MK, et al. The relationship between knee adduction moment and cartilage and meniscus morphology in women with osteoarthritis. Osteoarthritis and Cartilage. 2010; 18(7):894-901. [DOI:10.1016/j.joca.2010.04.006] [PMID]
41.Sharma L, Pai YC, Holtkamp K, Rymer WZ. Is knee joint proprioception worse in the arthritic knee versus the unaffected knee in unilateral knee osteoarthritis? Arthritis & Rheumatism. 1997; 40(8):1518-25. [DOI:10.1002/art.1780400821] [PMID]
42.Richards JD, Sanchez-Ballester J, Jones RK, Darke N, Livingstone BN. A comparison of knee braces during walking for the treatment of osteoarthritis of the medial compartment of the knee. Journal of Bone & Joint Surgery. 2005; 87(7):937-9. [DOI:10.1302/0301-620X.87B7.16005] [PMID]
43.Creaby MW, Bennell KL, Hunt MA. Gait differs between unilateral and bilateral knee osteoarthritis. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation. 2012; 93(5):822-7. [DOI:10.1016/j.apmr.2011.11.029] [PMID]
44.Andriacchi TP, Mundermann A. The role of ambulatory mechanics in the initiation and progression of knee osteoarthritis. Current Opinion in Rheumatology. 2006; 18(5):514-8. [DOI:10.1097/01.bor.0000240365.16842.4e] [PMID]
45.Feehan NL, Trexler GS, Barringer WJ. The effectiveness of off-loading knee orthoses in the reduction of pain in medial compartment knee osteoarthritis: A systematic review. Journal of Prosthetics and Orthotics. 2012; 24(1):39-49. [DOI:10.1097/JPO.0b013e318240af8d]
46.Trombini-Souza F, Kimura A, Paula Ribeiro A, Butugan M, Akashi P, Pássaro AC, et al. Inexpensive footwear decreases joint loading in elderly women with knee osteoarthritis. Gait & Posture. 2011; 34(1):126-30. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2011.03.026] [PMID]
47.Schmalz T, Knopf E, Drewitz H, Blumentritt S. Analysis of biomechanical effectiveness of valgus-inducing knee brace for osteoarthritis of knee. Journal of Rehabilitation Research and Development. 2010; 47(5):419-29. [DOI:10.1682/JRRD.2009.05.0067] [PMID]