هدف: تشخیص و مداخله زودهنگام لکنت اولیه، کلید پیشگیری از لکنت رشدی مزمن است. یکی از موارد مهم تشخیص افتراقی لکنت اولیه، ناروانی طبیعی کودکان زیر 5 سال است. هدف از تحقیق حاضر تعیین صحت و سقم تشخیص‌های داده‌شده در مورد کودکان مراجعه‌کننده به کلینیک گفتاردرمانی به‌عنوان ناروانی طبیعی و معرفی روش‌های دقیق‌تر تشخیص افتراقی است.

روش بررسی: روش تحقیق حاضر از نوع پژوهشی است که طی آن با استـفاده از روش نمونه‌گیری آسان تعداد 10 کودک لکنتی مراجعه‌کننده به بخش گفتاردرمانی کلینیک توان‌بخشی صبا در سال‌های 1382 و 1383 مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار تحقیق و روش جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه، ضبط نمونه گفتار خودبه‌خودی و به‌دست‌آوردن زمان VOT با استفاده از دستگاه لارنگوگراف بود. لازم به‌ذکر است که با توجه به نبود داده‌های هنجار در مطالعه VOT کودکان لکنتی، داده‌های VOT کودکان عادی همتاشده با آنان نیز مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.

یافته‌ها: براساس یافته‌های این تحقیق که فقط یک مورد از کودکان براساس شاخص کمّی محاسبه‌شده ناروان طبیعی محسوب شد و سایر کودکان همگی مبتلا به لکنت اولیه بودند. همچنین داده‌های VOT کودکان لکنتی با کودکان عادی همتاشده مورد مقایسه قرار گرفت و تحلیل آماری نشان داد که VOT کودکان لکنتی به‌طور معنی‌دار (0/05>P) از کودکان عادی طولانی‌تر است.

نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق حاضر شاخص کمّی و کلینیکی مناسبی را در اختیار آسیب‌شناسان گفتار و زبان قرار می‌دهد تا به کمک آن بتوانند به‌طور معتبر بین لکنت اولیه و ناروانی طبیعی تشخیص افتراقی دهند. همچنین می‌توان از یافته‌های VOT کودکان در تکمیل تشخیص افتراقی بهره گرفت.