زخم فشار یا زخم بستر یک آسیب یا ضایعه در پوست و بافت‌های زیرین آن محسوب می‌شود و معمولاً به‌دنبال فشار غیرقابل رفع بر نسوج ایجاد می‌شود و در افراد پیر و کسانی که در مراحل بحرانی بیماری هستند یک مشکل عمده بوده و باعث ایجاد درد، کاهش کیفیت زندگی و افامت‌های طولانی در بیمارستان می‌گردد. پیشگیری و درمان زخم برای بهبود و ارتقای وضعیت تندرستی بیمار از راهکارهای مقرون‌به‌صرفه به‌شمار می‌آید.

هرگاه در مدت زمانی بیش از 2 ساعت، فشار موجود بر عروق کاپیلری شریان‌ها در نقطه‌ای به 70 mm-Hg (بیش از 2 برابر فشار کاپیلری شریان‌ها) برسد زخم فشار یا زخم بستر ایجاد خواهد شد که برحسب عمق گرفتاری به 4 نوع تقسیم می‌شود. مهم‌ترین نکته در پیشگیری از ایجاد زخم بستر یا زخم فشار، کاهش فشار از آن نقطه موردنظر است که بهترین کار برای کاهش و رفع فشار جابه‌جاکردن بیمار است. در صورت بروز زخم فشار می‌بایست برحسب نوع زخم، درمان مربوطه (پانسمان، آنتی‌بیوتیک‌تراپی، دبریدمان و جراحی) را انجام داد.