هدف عدم‌تقارن در تحمل وزن یکی از علت‌های اصلی ایجاد اختلال در حفظ تعادل بیماران همی‌پارزی است که می‌تواند ایستادن و راه‌رفتن این بیماران را با مشکل مواجه کند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آنی کفی دارای بافت برجسته به‌صورت یک‌طرفه بر تقارن تحمل وزن در حالت ایستاده و راه‌رفتن افراد سکته مغزی مزمن انجام شد.
روش بررسی در این مطالعه شبه‌تجربی، 16 بیمار همی‌پارزی با میانگین سنی 94/6±12/52 سال و متوسط زمان گذشته از ضایعه 4/16±12/33 ماه با معیارهای گذشت حداقل 6 ماه از ضایعه، تجربه اولین سکته مغزی براساس تشخیص پزشک، توانایی راه‌رفتن حداقل 10 متر و ایستادن حداقل 30 ثانیه بدون وسیله کمکی، اسپاستی‌سیتی کمتر از 2 براساس معیار آشورث تصحیح‌شده در اندام تحتانی و همچنین نداشتن هیچ‌گونه مشکل ارتوپدی و نورولوژیکی دیگر، به‌صورت غیراحتمالی ساده انتخاب شدند. شاخص تقارن در حالت ایستاده (با استفاده از دو ترازو مشابه)، قرینگی طول گام، طول گام و سرعت راه‌رفتن (با استفاده از دستگاه بالانس مستر نوروکام) در 3 حالت بدون کفی، کفی دارای بافت برجسته با سختی 80 و کفی دارای بافت برجسته با سختی 60 محاسبه شد.
یافته‌ها در این مطالعه برای مقایسه سه حالت آزمون از آزمون آماری تحلیل واریانس در تکرار مشاهدات و برای مقایسه دو‌به‌دو از آزمون بونفرونی استفاده شد. قرینگی طول گام تفاوت معنی‌داری بین حالت بدون کفی و حالت استفاده از کفی دارای بافت برجسته با سختی 80 (004/0=P) و همچنین استفاده از کفی دارای بافت برجسته با سختی 80 در مقایسه با کفی دارای بافت برجسته با سختی 60 (011/0=P) نشان داد. باوجوداین، در حالت استفاده از کفی دارای بافت برجسته با سختی 60 در مقایسه با حالت بدون کفی، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (325/0=P). نتایج شاخص تقارن مانند قرینگی گام بود. بین نتایج حالت بدون کفی در مقایسه با استفاده از کفی دارای بافت برجسته با سختی80 (022/0=P) و بین نتایج دو نوع کفی (019/0=P) تفاوت معنی‌دار بود، اما در استفاده از کفی دارای بافت برجسته با سختی 60 نسبت به حالت بدون کفی با وجود بهبود قرینگی طول گام، نتایج معنی‌دار نشد (325/0=P). سرعت راه‌رفتن و طول گام در هنگام استفاده از هیچ‌یک از کفی‌ها به‌طور معنی‌دار بهبود نیافت.
نتیجه‌گیری مطالعه حاضر نشان داد که استفاده اجباری از اندام سمت مبتلا قادر است با غلبه بر پدیده عدم‌استفاده آموخته‌شده و اصلاح عارضه نقص در ارسال پیام‌های حسی به مراکز کنترل‌کننده حرکت، باعث بهبود تقارن تحمل وزن در حالت ایستاده و راه‌رفتن بیماران سکته مغزی مزمن شود. براساس نتایج این مطالعه، استفاده از کفی دارای بافت برجسته با سختی 80 به‌صورت یک‌طرفه تقارن تحمل وزن در حالت ایستاده و قرینگی طول گام در افراد همی‌پارزی را بهبود می‌بخشد، ولی بر سرعت راه‌رفتن و طول گام این افراد تأثیری ندارد. کفی دارای بافت برجسته با سختی 60 هیچ‌یک از متغیر آزمون را به‌صورت معناداری بهبود نبخشید. برهمین‌اساس، از این نوع کفی‌ها می‌توان در تمرینات تعادلی و راه‌رفتن افراد همی‌پارزی استفاده کرد.