هدف عضلات گردن بیش از ۸۰ درصد از ثبات مکانیکال ستون فقرات گردنی را تأمین می‌کند. لونگوس‌کولی و لونگوس‌کپیتیس عضلات خم‌کننده عمقی گردن هستند که نقش مهمی در حفظ ثبات گردن ایفا می‌کنند. در بیماران با گردن‌درد مزمن، ضعف و آتروفی این عضلات دیده می‌شود. اندازه‌گیری ابعاد عضله با اولتراسونوگرافی فرصتی فراهم می‌کند تا بتوان آتروفی و هایپرتروفی عضله را به صورت عینی ارزیابی کرد. این مطالعه به منظور بررسی تکرارپذیری اندازه‌گیری سطح مقطع عضلات لونگوس‌کولی و لونگوس‌کپیتیس با اولتراسونوگرافی هنگام انجام آزمون کرانیوسرویکال فلکشن انجام شده است.
روش بررسی ۱۰ آزمودنی شامل ۵ بیمار با گردن‌درد مزمن غیراختصاصی و ۵ فرد سالم به طور داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. تصویربرداری به وسیله اولتراسونوگرافی در محاذات غضروف تیروئید در پنج مرحله با آزمون کرانیوسرویکال فلکشن انجام گرفت. برای بررسی تکرارپذیری درون روز دو تصویر در یک روز با فاصله یک ساعت و برای تکرارپذیری بین روز یک تصویر یک هفته بعد گرفته شد. در هر تصویر سطح مقطع عضلات لونگوس‌کولی و لونگوس‌کپیتیس اندازه‌گیری شد. سپس داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها ICC تکرارپذیری درون روز اندازه‌گیری سطح مقطع عضلات خم‌کننده عمقی گردن با استفاده از اولتراسونوگرافی در افراد سالم ۰/۹۱ و در بیماران با گردن‌درد مزمن ۰/۹۰ به دست آمد. ICC تکرارپذیری بین روز برای افراد سالم ۰/۸۸ و بیماران با گردن‌درد مزمن ۰/۸۶ به دست آمد. میانگین خطای اندازه‌گیری حداقل ۰/۰۳ و حداکثر ۰/۰۵ به دست آمد.
نتیجه‌گیری اولتراسونوگرافی در اندازه‌گیری سطح مقطع عضلات لونگوس‌کولی و لونگوس‌کپیتیس هنگام انجام آزمون CCF در افراد سالم و افراد با گردن‌درد مزمن غیراختصاصی روشی پایا و تکرارپذیر است.