هدف: هدف این مطالعه شناسایی عوامل مؤثر بر مشارکت دانشجویان در فرایند یاددهی-یادگیری از دیدگاه اساتید دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران است.

روش بررسی: این مطالعه، مطالعه‌ای توصیفی است که از روش نمونه‌گیری تمام‌شماری و با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته بر روی 116 نفر از اساتید انجام پذیرفت. سپس، داده‌های حاصل از پژوهش از طریق آزمون تحلیل واریانس تک‌متغیری با اندازه‌گیری‌های مکرر آزمون بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه بیانگر آن است که بین میانگین نمرات اساتید در هر یک از حیطه‌های «مشارکت دانشجویان» (با میانگین 23/2) و انحراف استاندارد (با میانگین 2/8)، «کیفیت ارتباطات میان‌فردی دانشجویان» (با میانگین 25/1) و انحراف استاندارد (با میانگین 4/1)، «سبک تفکر اساتید» (با میانگین 24/2) و انحراف استاندارد (با میانگین 4/3)، «کیفیت زندگی کاری اساتید» (با میانگین 23/3) و انحراف استاندارد (با میانگین 4/1) و «نگرش اعضای هیئت علمی نسبت به عوامل حرفه‌ای» (با میانگین 26/1) و انحراف استاندارد (با میانگین 3/1) در زمینه مشارکت دانشجویان در فرایند یاددهی-یادگیری تفاوت معنادار وجود دارد (0/05>P).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه می‌توان چنین عنوان کرد که حیطه‌های «نگرش اساتید نسبت به عوامل حرفه‌ای» و «کیفیت ارتباطات میان‌فردی دانشجویان» بیشترین تأثیر را بر مشارکت دانشجویان در فرایند یاددهی–یادگیری دارند.