هدف: عملکرد حرکتی کودکان با نشانگان داون مشابه کودکان کم توان ذهنی است، اما حرکاتشان کندتر بوده و کفایت ضعیف تری دارد. هدف این مطالعه، شناسایی نقاط ضعف در عملکرد حرکتی دختران با نشانگان داون با استفاده از تست حرکتی برونینکس اوزرتسکی می باشد.

روش‌ بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی-مقطعی، 36 کودک دختر کم توان ذهنی در سنین 8 تا 13 سال شرکت داشتند. 18 نفر از آنان مبتلا به نشانگان داون بوده، که با 18 نفر کم توان ذهنی مقایسه شدند. در گروه نشانگان داون، از نمونه های در دسترس استفاده شد. آزمودنی های گروه کم توان ذهنی به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دو گروه شرکت کننده از نظر سطح هوشبهر و سن تقویمی همتاسازی شدند. ابزار مطالعه آزمون برونینکس اوزرتسکی بود. داده های حاصل با استفاه از آزمون ناپارامتری یوی من ویتنی و t-test تحلیل شد.

یافته‌ها: عملکرد حرکتی گروه نشانگان داون در عملکرد حرکتی درشت (P<0/014) خرده آزمون های تعادل (P<0/029)، زمان واکنش (P<0/034) و کنترل بینایی حرکتی (P<0/048) به طور معناداری ضعیف تر از گروه کم توان ذهنی بود. ولی در عملکرد حرکتی ظریف و عملکرد حرکتی کلی و در خرده آزمون های سرعت و چالاکی دویدن، قدرت، هماهنگی اندام فوقانی، سرعت و دقت اندام فوقانی، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: افراد کم توان ذهنی به ویژه افرد با نشانگان داون به برنامه توانبخشی حرکتی در دوره نوجوانی نیاز دارند. کلید واژه ها: مهارت حرکتی/ کم توان ذهنی/ نشانگان داون/ تست حرکتی برونینکس اوزرتسکی