هدف: کاردرمانگران شاغل در حوزۀ سلامت روان، نسبت‌به سایر حوزه‌ها مشکلات بیشتری را تجربه می‌کنند. هدف از این مطالعه، تبیین تجربیات کاردرمانگرانی است که با مسائل اخلاقی در توان‌بخشی روانی‌اجتماعی مواجه هستند. 

روش بررسی: این مطالعه از نوع کیفی بود و به شیوۀ تحلیل محتوا انجام شد. نمونه‌ای هدف‌دار متشکل از بیست کاردرمانگر شاغل در بیمارستان‌های روان‌پزشکی انتخاب شدند که داوطلب مشارکت در تحقیق بودند. طیف سِنی افراد تحت‌مطالعه ۲۴تا۴۵ (میانگین ۳۴ سال) و کمترین سابقۀ کاری، یک سال و بیشترینِ آن، بیست سال بود. افراد، درطول پنج جلسه، ازطریق مصاحبۀ متمرکز گروهی، مشکلات مهم تجربه‌شدۀ خود را بیان کردند. سپس معضلات، باتوجه‌به هدف مطالعه، استخراج شد.

یافته‌ها: مهم‌ترین مشکلِ مربوط‌به رعایت ضوابط اخلاقی درزمینۀ کار با بیمار روانی، کافی‌نبودن دانش کاردرمانگران برای ارتباط با بیمار و به‌کارگیری خدمات درمانی مناسب بود. کدهای استخراجی از مطالعۀ حاضر، در چهار طبقه قرار گرفت: تناسب درمان با ویژگی‌های بیمار، رفاه بیماران و کیفیت خدمات، تناسب برنامه‌ها با وضعیت بیماران و انتخاب بیماران.

 نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که در حوزۀ سلامت روان، کاردرمانگران با مشکلات متعدد مربوط‌به رعایت اصول اخلاقی مواجه‌اند و برای حل‌وفصل آن‌ها نیازمند ارتقای آگاهی خود در زمینه‌های گوناگون هستند. همچنین، آشکارسازی این مسائل و درمیان‌گذاشتن آن با سایر متخصصان، به‌منظور یافتن راهکارهای موفق برای بهینه‌سازی توان‌بخشی بیماران روانی، ضروری است.