هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های تمرین توپ بر رفتار تطابقی کودکان 4 تا 7 ساله مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا می باشد.

روش بررسی: 14 کودک (12پسر و 2 دختر) با میانگین سنی 43/7±3/64 ماه در این مطالعه شرکت داشتند. از کلیه شرکت کنندگان در سه مرحله آزمون های رفتار تطابقی واینلند و ارزیابی درمان اوتیسم بعمل آمد. این پژوهش در دو فاز طراحی گردید. در فاز اول بعد از ارزیابی آغازین شرکت کنندگان به درمان رایج خود ادامه دادند. بعد از مدت 1 ماه ارزیابی اولیه انجام گردید. فاز دوم بلافاصله با شروع مداخلات درمانی (هفته ایی 3 جلسه 45 دقیقه ایی و مجموعا 10 جلسه در یک ماه) آغاز گردید. بعد از اتمام جلسات درمانی ارزیابی ثانویه انجام شد. در فاز دوم شرکت کنندگان به درمان رایج ادامه دادند.

یافته‌ها: بررسی تفاضل میانگین نمرات آزمون ارزیابی درمان اوتیسم به روش مقایسات بن فرونی نشان داد که تغییرات حاصل در هر دو فاز پژوهش اثر آماری معناداری بر روی برخی داده ها داشتند. البته افزایش قابل ملاحظه ایی در میانگین نمرات بعد از انجام مداخله و در فاز دوم مشاهده شد. در خرده آزمون های ارتباط کلامی، اجتماعی شدن و فعالیت های زندگی روزمره آزمون واینلند، فاز اول درمان تاثیر آماری معناداری روی داده ها نداشتند در حالی که در فاز دوم در متغیر های اجتماعی شدن (P<0/001) و فعالیت های زندگی روزمره (P<0/01) تاثیر آماری معناداری مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: یافته های حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که آموزش مهارت های تمرین با توپ همزمان با دریافت درمان رایج می تواند به بهبود رفتار تطابقی کودکان مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا کمک کرده و همچنین از شدت علایم اختلال اوتیسم بکاهد.