هدف: بی‌اختیاری ادراری از اختلالات مجاری ادراری تحتانی و حاصل کاهش فعالیت عضلات کف لگن است. این اختلال باتوجه‌به فعالیت هم‌زمان عضلات کف لگن و دیوارۀ شکم برای کنترل عمل دفع و برقراری ثبات ناحیۀ کمری‌لگنی رخ می‌دهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر فعالیت عضلات کف لگن بر ضخامت اولتراسونیک عضلات دیوارۀ طرفی شکم در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادرار با کمردرد مزمن و بدون کمردرد مزمن انجام شد.

روش بررسی: مطالعه دربارۀ هجده زن مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادراری با کمردرد مزمن (نُه نفر) و بدون کمردرد مزمن (نُه نفر) و ده زن سالم انجام شد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک و ارزیابی عملکرد عضلات کف لگن، ضخامت اولتراسونیک عضلات دیوارۀ طرفی شکم حین استراحت و انقباض عضلات کف لگن اندازه گیری شد. آزمون‌های کولمگروف اسمیرنوف، آنالیز پراکنش یک‌طرفه، کروسکال والیس و پیرسون برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده و مقادیر P<0/05 به‌عنوان سطح معنادار درنظر گرفته شد.

یافته‌ها: ضخامت عضلات دیوارۀ طرفی شکم در حالت استراحت عضلات کف لگن بین سه گروه، اختلاف معنا‌داری نداشت (P<0/05)، ولی حین حین انقباض عضلات کف لگن، ضخامت عضله عرضی شکم تفاوت معناداری  نشان داد (P=0/003). همچنین اختلاف سطح عملکرد و مقادیر فشار داخل واژه حین انقباض عضلات کف لگن، بین سه گروه معنادار بود (P=0/001).

نتیجه‌گیری: تغییر ضخامت اولتراسونیک عضلۀ عرضی شکم حین انقباض عضلات کف لگن در زنان سالم، نشان‌دهندۀ برهم‌خوردن الگوی فعالیت هم‌زمان عضلات دیوارۀ طرفی شکم وکف لگن در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادراری با کمردرد مزمن و بدون کمردرد مزمن است.