هدف: این تحقیق برای تعیین میزان حساسیت آزمون‌های مختلفی که به‌منظور بررسی تحمل عضلات خلف کمر در افراد مبتلا به کمردرد مورد استفاده قرار می‌گیرد انجام یافت، تا از میان آنها بتوان مهم‌ترین، کلینیکی‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین آزمون را انتــخاب کرد. این آزمون شامـل: آزمون‌های Supine Isometric Chest Raise، Supine Double SLR، Prone Isometric Chest Raise، Prone Double SLR و آزمون Sorensen هستند. بر مبنای فرضیات، یافته‌های بالینی و نتایج تحقیقات گذشته کاهش تحمل عضلات تنه، نقش بسیار مهمی در بروز کمردرد دارند. به اعتقاد محققین کاهش تحمل عضلات تنه و خستگی زودرس این عضلات موجب اعمال فشار بیش‌ازحد معمول روی عناصر پاسیو ستون فقرات کمری، به‌هم‌خوردن تعادل نیرو و ارتباط طبیعی مهره‏‌ها، کاهش توانایی مقابله با نیروهای غیرمنتظره وارد بر ستون فقرات و آسیب‌دیدگی عناصر حساس به درد می‌شود و بکمردرد را بروز می‌دهد. بنابراین، نحوه آزمون و اندازه‌گیری تحمل این عضلات در پیشگیری، درمان و توان‌بخشی این عضلات بسیار مهم و ضروری به‌نظر می‌رسد. با توجه به وجود روش‌های متعدد بالینی به‌منظور ارزیابی تحمل عضلات تنه و یافتن مهم‌ترین و حساس‌ترین آزمون از میان آنها می‏‌تواند تاحد زیادی در ارزیابی و تشخیص بیماران مبتلا به کمردرد کمک کند.

روش بررسی: 200 نفر در این تحقیق شرکت داشتند و افراد به چهار گروه مساوی مردان سالم (50 نفر)، زنان سالم (50 نفر)، مردان مبتلا به کمردرد (50 نفر) و زنان مبتلا به کمردرد (50 نفر) تقسیم شدند. آزمون‌های موردنظر در هر گروه اندازه گرفته و میزان ارتباط آنها با بروز کمردرد سنجیده شد.

یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون ICC در مورد آزمون‌های فوق نشان می‌دهد که کلیه آزمون‌ها از تکرارپذیری نسبتاً خوبی برخوردارند. آزمون Sorensen بین افراد سالم و بیمار اختلاف معنی‌داری نداشت. ‌آزمون‌های دیگر بین مردان و زنان سالم و افراد بیمار اختلاف معنی‌دار دارد.

نتیجه‌گیری: نتایج حاصله از تحلیل رگرسیون لوجستیک (Backward Logistic Regression) نشان داد از میان ‌آزمون‌های مورد بررسی، آزمون Prone double SLR بیشترین ارتباط را با بروز کمردرد دارد و دیگر آزمون‌ها ارتباط معنی‏‌دار ضعیف‌تری با بروز کمردرد دارند.