هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی نسخه فارسی پرسش‌نامه «مقیاس سنجش شدت خستگی» (FSS) در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می‌باشد.

روش بررسی: در تحقیق غیرتجربی و متدولوژیک حاضر ۵۰ نفر (۳۸ زن و ۱۲ مرد)‌ فارسی زبان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و ۳۰ فرد سالم (۱۸ زن و ۱۲ مرد)‌ با نمونه‌گیری ساده و غیراحتمالی از مراجعین کلینیک سینا از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ انتخاب و پرسشنامه‌های مقیاس شدت خستگی و ‌۳۶–SF را پاسخ دادند. بررسی تکرارپذیری، در دو نوبت با فاصله حداکثر ۳ هفته انجام شد. همخوانی درونی آیتم‌ها، روایی‌ صوری، همگرا و افتراقی پرسش‌نامه FSS مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: هم‌خوانی درونی آیتم‌های پرسش‌نامه « مقیاس سنجش شدت خستگی» با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برابر ۰٫۹۶ می‌باشد که نشان می‌دهد که آیتم‌های مقیاس فوق یک مفهوم را ارزیابی می‌کنند. همبستگی هر آیتم با آیتم‌های دیگر، بعد از اصلاح همپوشانی، بالاتر از حد مطلوب ۰٫۴ بود. ضریب ICC برای بررسی تکرارپذیری نسبی نسخه فارسی مقیاس سنجش شدت خستگی در دفعات آزمون ۰٫۹۳ و بالاتر از مقدار قابل قبول ۰٫۷ بود. پرسش‌نامه FSS و مقیاس قیاس چشمی ‌خستگی با زیرمقیاس سرزندگی ۳۶–SF همبستگی بالایی داشتند (۰/۰۰۰۱=P و ۰/۷۳-=r و ۰/۶۹-=r). ضریب همبستگی با سایر زیر مقیاس‌های ۳۶–SF متوسط بود (۰/۰۰۰۱=P و ۰/۶۵-=r تا ۰/۴۳-=r). جهت بررسی روایی افتراقی، ‌شدت خستگی افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با خستگی معمول افراد سالم فارسی زبان مقایسه شد. نمره‌کلی نسخه فارسی معادل‌سازی ‌شده پرسش‌نامه FSS در افراد سالم (۳/۲۳=M) نسبت به افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (۵/۰۳=M) کمتر می‌باشد

نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که پرسش‌نامه FSS از پایایی و روایی خوبی برخوردار است و می‌توان با استفاده از آن میزان شدت خستگی افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را بررسی نمود.