URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1019-fa.html
هدف: در این تحقیق به بررسی تکرارپذیری ارزیابی الکترومیوگرافی (EMG) عضلات ناحیه کمری-لگنی در حین اکستانسیون ران در وضعیت دمر در ورزشکاران با استرین مزمن همسترینگ پرداختیم.
روش بررسی: یک نمونه 10 نفری از ورزشکاران با سابقه استرین همسترینگ مورد مطالعه قرار گرفتند. سیگنال آمپلی تود EMG عضلات ارکتور اسپاین، گلوتئوس ماگزیموس، باسپس فموریس و سمیتندینوسوس در طول اکستانسیون ران در وضعیت دمر 3 بار اندازهگیری شد. آزمونهای ICC و SEM برای ارزیابی تکرارپذیری نسبی و مطلق استفاده شدند.
یافتهها: شاخص تکرارپذیری نسبی برای تمام عضلات ارزیابی شده بیشتر از ٪90 بود. نتایج تکرارپذیری بالایی را برای فعالیت EMG عضلات ناحیه کمری-لگنی در حین اکستانسیون ران در وضعیت دمر در ورزشکاران با استرین مزمن همسترینگ نشان میدهند.
نتیجهگیری: تست اکستانسیون ران در وضعیت دمر میتواند از تکرارپذیری خوبی برای ارزیابی الگوی فعالیت عضلات کمری-لگنی در افراد با سابقه استرین همسترینگ برخوردار است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |