1- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، hooshang_mirzaie@yahoo.com
3- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
چکیده: (3384 مشاهده)
اهداف ناتوانی هوشی یکی از اختلالات رشدی عصبی رایج است که نقص درزمینه حافظه فعال، در کودکان مبتلا به این اختلال وجود دارد. یکی از شیوههای مؤثر درزمینه یادگیری، استفاده از بازی و بهکارگیری تکنیکهای بازیدرمانی است. در این شیوه به کودکان فرصتی برای تمرین رفتارهای مفید اجتماعی و تجارب افکار و احساسات جدید در محیطی امن و همراه با روابطی حمایتگونه داده میشود. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی به شیوه آدلرین بر حافظه فعال دانشآموزان دختر 7 تا 12 سال با اختلال هوش خفیف انجام شد.
روش بررسی در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از 60 دانشآموز دختر 7 تا 12 سال با تشخیص اختلال هوش خفیف در مدرسه استثنائی فاطمه زهرا در شهر قم، 28 دانشآموز که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، با تخصیص تصادفی بهصورت 1:1 به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، پروتکل آدلرینتراپی را به مدت 10 هفته و هفتهای 3 جلسه 45دقیقهای (30 جلسه)، دریافت کردند. حافظه فعال هر دو گروه در 3 مرحله پیشآزمون، پسآزمون و یک ماه بعد (بدون دریافت مداخله بهمنظور پیگیری)، بهوسیله نسخه چهارم مقیاس هوش وکسلر کودکان سنجیده شد. تحلیل دادهها با آزمونهای شایپرو ویلک، فریدمن، منویتنی، بونفرونی و معادلات برآورد تعمیمیافته و بهوسیله نرمافزار SPSS نسخه 22 انجام شد. سطح معنیداری نیز 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها بیشترین فراوانی در هر گروه (آزمایش و کنترل) مربوط به سن 7 سال (پایه اول) با فراوانی 6 نفر (43 درصد) و کمترین فراوانی مربوط به سن 9 سال (پایه سوم) با فراوانی 2 نفر (14 درصد) بود. میانگین و انحرافمعیار خردهآزمون حافظه فعال در گروه آزمایش، از 3/66±6/28 در پیشآزمون به 4/86±10/00 در پسآزمون و 5/25±12/64 در پیگیری افزایش یافت، درحالیکه در گروه کنترل این تغییرات از 3/19±5/92 در پیشآزمون به 3/17±5/64 و 3/41±5/85در پسآزمون و پیگیری تغییر پیدا کرد. در گروه آزمایش میانگین حافظه فعال در تمام مراحل اندازهگیری تفاوت معنیداری داشت (p<0/05). در مرحله قبل از مداخله، میانگین حافظه فعال در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری نداشت (p>0/05). در مرحله بعد از مداخله بهدلیل اینکه مقدار احتمال خیلی نزدیک 05/0 بود، میتوانیم از آن چشمپوشی کنیم و معنیدار در نظر بگیریم. در مرحله پیگیری، میانگین حافظه فعال در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری داشت (p<0/05).
نتیجهگیری به نظر میرسد بازیدرمانی کودکمحور به شیوه آدلرین بر حافظه فعال دانشآموزان با اختلال هوش خفیف تأثیر ماندگاری داشته باشد. بنابراین در برنامه ریزیهای آموزشی برای این دانشآموزان میتوان از بازیدرمانی آدلرین جهت تقویت حافظه فعال استفاده کرد.
نوع مطالعه:
كاربردی |
موضوع مقاله:
کاردرمانی دریافت: 1399/11/5 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1401/4/21