AU - Gharib, Masoud AU - Shayesteh Azar, Masoud AU - Vameghi, Roshanak AU - Hosseini, Seyed Ali AU - Nobakht, Zahra AU - Dalvand, Hamid TI - Relationship of Environmental Factors With Social Participation of Children With Cerebral Palsy Spastic Diplegia: A Preliminary Study PT - JOURNAL ARTICLE TA - USWR JN - USWR VO - 21 VI - 4 IP - 4 4099 - http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2778-fa.html 4100 - http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2778-fa.pdf SO - USWR 4 AB  - اهداف: اختلال طیف فلج مغزی، شایع‌ترین ناتوانی حرکتی دوران کودکی و یک وضعیت رشدی عصبی است که در مراحل اولیه زندگی شروع شده و در تمام طول زندگی ادامه دارد. علاوه بر مشکلات حرکتی که بر میزان مشارکت کودک دارای اختلال طیف فلج مغزی تأثیرگذار است، محیط نیز می‌تواند میزان این مشارکت را کاهش یا افزایش دهد. هدف این مطالعه بررسی رابطه و نقش پیش‌بینی‌کننده عوامل محیطی بر میزان مشارکت کودکان دارای اختلال طیف فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک بود. روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، جامعه مورد مطالعه کودکان دارای اختلال طیف فلج مغزی و والدین آنان بودند که از میان آن‌ها، 116 کودک دایپلژی اسپاستیک و والدین آن‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس در سال‌های 1396-1397 در کلینیک‌های کاردرمانی استان‌های تهران، مازندران و البرز انتخاب شدند. از والدین خواسته شد پرسش‌نامه اروپایی محیط کودک و پرسش‌نامه عادات زندگی که به ترتیب به منظور سنجش عوامل محیطی و مشارکت کودکشان بود را تکمیل کنند. از سیستم طبقه‌بندی عملکرد حرکتی درشت برای سطح‌بندی عملکرد حرکتی درشت و توانایی راه رفتن و از مقیاس سطح‌شناختی اسپارکل، برای تخمین سطح هوشی استفاده شد. از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی نرم‌افزار SPSS نسخه 22 به منظور تحلیل نتایج استفاده شد. یافته‌ها: 3/23درصد از این کودکان در سطح یک، 27/6 درصد در سطح دو، 31/9 در سطح سه و 17/2 درصد در سطح چهار سیستم طبقه‌بندی حرکات درشت قرار داشتند. 89/7 درصد کودکان دارای سطح هوشی بالای 75 و 85/3 درصد این کودکان فاقد تشنج بودند. تمامی بخش‌ها و خرده‌مقیاس‌های عوامل محیطی با مشارکت، همبستگی معناداری داشتند (0/01>‌P). بخش محیط فیزیکی دارای بالاترین همبستگی با مشارکت بود (0/01>r=-0/811 ، P). در مدل رگرسیونی خطی، بخش محیط فیزیکی (0/01>B=-0/475 ، P) و نگرش (0/05>B=-0/285 ، P) در پیش‌بینی مشارکت نقش داشتند (0/71=R2). نتیجه‌گیری: محیط فیزیکی علاوه بر همبستگی خوب با مشارکت اجتماعی در کودکان دارای اختلال طیف فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک به همراه نگرش، جزو عوامل پیش‌بینی‌کننده میزان مشارکت نیز هستند؛ بنابراین با انجام تطابقات محیطی در خانه، جامعه، مدرسه و خصوصاً حمل و نقل می‌توان بر میزان مشارکت کودکان دایپلژی اسپاستیک افزود. CP - IRAN IN - Department of Occupational therapy, School of Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran LG - eng PB - USWR PG - 422 PT - Original YR - 2021