RT - Journal Article T1 - Effect of Group Play Therapy on Emotional/Behavioral Problems of Children With Attention Deficit Hyperactivity Disorder Aged 6-12 Years JF - USWR YR - 2020 JO - USWR VO - 21 IS - 3 UR - http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2748-fa.html SP - 390 EP - 405 K1 - Attention deficit and hyperactivity disorder K1 - Play therapy K1 - Behavioral problem AB - هدف: یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که کودکان دارای نقص توجه و بیش‌فعالی با آن درگیر هستند مشکلات کنترل رفتاری هیجانی است که ارتباط اجتماعی را در خانه و مدرسه دچار مشکل می‌کند و بعضی از این مشکلات شامل مشکلات اجتماعی، پرخاشگری و قانون‌شکنی هستند. این مشکلات اگر در کودکی درمان نشوند می‌توانند در بزرگسالی مشکلاتی مانند سوء استفاده مواد، نافرمانی در محل کار، تداوم شغلی کوتاه‌تر و اعمال ضداجتماعی بیشتر را به وجود آورند. امروزه استفاده از بازی‌درمانی برای کودکان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی رواج یافته است. بازی‌درمانی رویکردی فعال است که به کودک اجازه می‌دهد تا احساسات خود را با استفاده از بازی آشکار کند. گروه، جامعه کوچکی است که در آن می‌توان فنون اجتماعی را کشف و تمرین کرد و بر آن‌ها مسلط شد. کودکان در بازی‌درمانی گروهی و در پرتو واکنش همسالان خود وادار به ارزیابی شخصیت خود می‌شوند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر بازی‌درمانی گروهی بر مشکلات هیجانی رفتاری کودکان شش تا دوازده سال با نقص توجه و بیش‌فعالی صورت گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی با انتخاب تصادفی گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در شهر اصفهان بود که از بین آن‌ها 28 کودک شش تا دوازده سال با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی به شیوه در دسترس انتخاب شدند. کودکان با میانگین سنی هشت سال شامل هشت دختر و بیست پسر مراجعه‌کننده به کلینیک کاردرمانی دوستداران کودک توحید اصفهان بودند. در ابتدا در جلسه‌ای توجیهی هدف پژوهش برای والدین توضیح داده شد. سپس کودکان به صورت تصادفی با انتخاب تصادفی کارت‌های سربسته در دو گروه آزمایش و کنترل وارد شدند. با در نظر گرفتن 3=d در دو گروه آزمایش و کنترل بعد از انجام مداخله، سطح اطمینان 95 درصد و توان آزمون 80 درصد، حجم نمونه در هرکدام از گروه‌های آزمایش و کنترل چهارده نفر محاسبه شد. گروه آزمایش علاوه بر شرکت در دو جلسه کاردرمانی انفرادی در هفته در دوازده جلسه 45 تا 60 دقیقه‌ای (دو جلسه در هفته) بازی‌درمانی گروهی شرکت کرد، ولی گروه کنترل فقط در دو جلسه کاردرمانی انفرادی در هفته شرکت کرد. افراد هر دو گروه از نظر مشکلات هیجانی رفتاری قبل و بعد از بازی‌درمانی گروهی با استفاده از مقیاس چک‌لیست رفتاری کودک ارزیابی شدند. داده‌های به‌دست‌آمده از موقعیت‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: پس از برگزاری جلسات بازی‌درمانی گروهی، کاهش معنی‌داری در نمره مولفه‌های مشکلات رفتاری هیجانی کودکان با نقص توجه و بیش‌فعالی از جمله مشکلات اجتماعی، پرخاشگری، قانون‌شکنی و همچنین در نمره کلی مشکلات رفتاری هیجانی مشاهده شد (0/001>P). نتیجه‌گیری: بازی‌درمانی گروهی می‌تواند به عنوان یک روش مکمل در کنار سایر روش‌های کاردرمانی رایج، در کاهش علائم مشکلات رفتاری هیجانی کودکان شش تا دوازده سال با اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه مفید واقع شود. LA eng UL http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2748-fa.html M3 10.32598/RJ.21.3.3158.1 ER -