دوره 23، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fatahi A, Dehnavi M. Comparison the Effect of Neuromuscular Exercises With Other Training Modalities on Balance and Motor Function in People With Chronic Ankle Instability: A Systematic Review and Meta-Analysis. jrehab 2022; 23 (3) :310-333
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3058-fa.html
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3058-fa.html
فتاحی علی، دهنوی محبوبه. مقایسه تأثیر تمرینات نوروماسکولار با سایر تمرینات بر تعادل و عملکرد حرکتی افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا: یک مطالعه مروری سیستماتیک و فراتحلیل. مجله توانبخشی. 1401; 23 (3) :310-333
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3058-fa.html
1- گروه بیومکانیک ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی و تربیت‌بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، fattahiali81@gmail.com
2- گروه بیومکانیک ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی و تربیت‌بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه بیومکانیک ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی و تربیت‌بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (2217 مشاهده)
هدف: شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش عوارض ناشی از اسپرین مچ پا و همچنین بهبود سریع و جلوگیری از آسیب مجدد بعد وقوع اسپرین مچ پا امری ضروری تلقی می‌شود. بنابراین مطالعه فراتحلیل حاضر این موضوع را بررسی می‌کند و به مقایسه تأثیر تمرینات نوروماسکولار با سایر تمرینات می‌پردازد تا مشخص شود کدام تمرینات تأثیر بهتری بر روی تعادل و عملکرد حرکتی افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا دارند.
روش بررسی: مقالات با جست‌وجوی 8 پایگاه داده مدلاین، پابمد، ام‌بیس، اسکوپوس، گوگل‌اسکالر، وب‌آوساینس، سیناهل، لایلکس، سنترال و پدرو شناسایی شدند. همچنین این کار در پایگاه‌های فارسی مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مدلایب، ایران‌مدکس، ایران‌داک و مگ‌ایران با معادل کلید‌واژه‌های جست‌وجوشده به زبان انگلیسی در 8 پایگاه داده انجام شد. پس از گردآوری نتایج جست‌وجو، ابتدا عنوان و سپس خلاصه مقالات مطالعه شد. چنانچه مقالات با معیار ورود و خروج همخوانی داشت، از نتایج آن در مطالعه مروری استفاده و در غیر این صورت کنار گذاشته می‌شد. دوره جست‌وجو از آغاز تا دسامبر 2021 را پوشش داد. علاوه‌بر‌این، جست‌وجوی دستی و بررسی کامل منابع مقالات نیز انجام شد. برای فراتحلیل از اندازه اثر نسبت تفاضل میانگین 2 گروه به انحراف معیار وزنی آمیخته استفاده شد. Heterogeneity بین مطالعات با استفاده از شاخص I2، بررسی شد. اگر heterogeneity بالای 50 درصد باشد از روش random effects model استفاده می‌شود و اگر زیر 50 درصد باشد از روش fixed-effects model استفاده می‌شود. اریب انتشار مطالعات با استفاده از Egger’s test ارزیابی شد. از نرم‌افزار Comprehensive Meta-Analysis نسخه 2برای بررسی تحلیل داده استفاده شد.
یافته‌ها: بعد از بررسی کل متن مقالات، 21 مقاله که از 24 پروتکل تمرینی استفاده کرده بودند، انتخاب شدند. مقالات نهایی به 2 دسته برای تحلیل تقسیم شدند: مقالاتی که به مقایسه تمرینات نوروماسکولار با سایر تمرینات پرداخته بودند و مقالاتی که به مقایسه تمرینات تعادلی جدید و ترکیبی با سایر تمرینات تعادلی سنتی پرداخته بودند. با بررسی سطحی کیفی مقالات با ابزار پدرو، میانگین امتیازاتی که مقالات از این مقیاس گرفتند بیشتر از نمره 7 بودند که نشان‌دهنده این است که مقالاتی که برای فراتحلیل این مطالعه استفاده شدند از سطح کیفیت بالایی برخوردار هستند و نتایج حاصل از این مطالعات قابل‌اعتماد است.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعات نشان داد تمرینات نوروماسکولار بهتر از سایر پروتکل‌های تمرینی بر تعادل ایستا و پویا افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا تأثیر می‌گذارد، اما در عملکرد حرکتی بین 2 نوع گروه تمرینی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. همچنین نتایج مطالعات نشان داد تمرینات تعادلی‌ترکیبی و همچنین روش‌های جدید تمرینات تعادلی در مقایسه با تمرینات تعادلی سنتی، تأثیر معنی‌داری بیشتری را بر تعادل ایستا و عملکرد حرکتی افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا دارد. ولی در تعادل پویا بین 2 نوع گروه تمرینی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. هرچند میزان تأثیرگذاری تمرینات تعادلی‌ترکیبی و تعادلی جدید بر تعادل پویا، بهتر از تمرینات تعادلی سنتی بود. به نظر می‌رسد سودمندی تمرینات تعادلی‌ترکیبی و اجرای تمرینات تعادلی با روش‌های نوین، مفیدتر از سایر پروتکل‌های تمرینی بر تعادل و کنترل پاسچر افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا باشد.
روش بررسی: مقالات با جست‌وجوی 8 پایگاه داده مدلاین، پابمد، ام‌بیس، اسکوپوس، گوگل‌اسکالر، وب‌آوساینس، سیناهل، لایلکس، سنترال و پدرو شناسایی شدند. همچنین این کار در پایگاه‌های فارسی مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مدلایب، ایران‌مدکس، ایران‌داک و مگ‌ایران با معادل کلید‌واژه‌های جست‌وجوشده به زبان انگلیسی در 8 پایگاه داده انجام شد. پس از گردآوری نتایج جست‌وجو، ابتدا عنوان و سپس خلاصه مقالات مطالعه شد. چنانچه مقالات با معیار ورود و خروج همخوانی داشت، از نتایج آن در مطالعه مروری استفاده و در غیر این صورت کنار گذاشته می‌شد. دوره جست‌وجو از آغاز تا دسامبر 2021 را پوشش داد. علاوه‌بر‌این، جست‌وجوی دستی و بررسی کامل منابع مقالات نیز انجام شد. برای فراتحلیل از اندازه اثر نسبت تفاضل میانگین 2 گروه به انحراف معیار وزنی آمیخته استفاده شد. Heterogeneity بین مطالعات با استفاده از شاخص I2، بررسی شد. اگر heterogeneity بالای 50 درصد باشد از روش random effects model استفاده می‌شود و اگر زیر 50 درصد باشد از روش fixed-effects model استفاده می‌شود. اریب انتشار مطالعات با استفاده از Egger’s test ارزیابی شد. از نرم‌افزار Comprehensive Meta-Analysis نسخه 2برای بررسی تحلیل داده استفاده شد.
یافته‌ها: بعد از بررسی کل متن مقالات، 21 مقاله که از 24 پروتکل تمرینی استفاده کرده بودند، انتخاب شدند. مقالات نهایی به 2 دسته برای تحلیل تقسیم شدند: مقالاتی که به مقایسه تمرینات نوروماسکولار با سایر تمرینات پرداخته بودند و مقالاتی که به مقایسه تمرینات تعادلی جدید و ترکیبی با سایر تمرینات تعادلی سنتی پرداخته بودند. با بررسی سطحی کیفی مقالات با ابزار پدرو، میانگین امتیازاتی که مقالات از این مقیاس گرفتند بیشتر از نمره 7 بودند که نشان‌دهنده این است که مقالاتی که برای فراتحلیل این مطالعه استفاده شدند از سطح کیفیت بالایی برخوردار هستند و نتایج حاصل از این مطالعات قابل‌اعتماد است.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعات نشان داد تمرینات نوروماسکولار بهتر از سایر پروتکل‌های تمرینی بر تعادل ایستا و پویا افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا تأثیر می‌گذارد، اما در عملکرد حرکتی بین 2 نوع گروه تمرینی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. همچنین نتایج مطالعات نشان داد تمرینات تعادلی‌ترکیبی و همچنین روش‌های جدید تمرینات تعادلی در مقایسه با تمرینات تعادلی سنتی، تأثیر معنی‌داری بیشتری را بر تعادل ایستا و عملکرد حرکتی افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا دارد. ولی در تعادل پویا بین 2 نوع گروه تمرینی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. هرچند میزان تأثیرگذاری تمرینات تعادلی‌ترکیبی و تعادلی جدید بر تعادل پویا، بهتر از تمرینات تعادلی سنتی بود. به نظر می‌رسد سودمندی تمرینات تعادلی‌ترکیبی و اجرای تمرینات تعادلی با روش‌های نوین، مفیدتر از سایر پروتکل‌های تمرینی بر تعادل و کنترل پاسچر افراد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا باشد.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
دریافت: 1400/9/28 | پذیرش: 1400/12/25 | انتشار: 1401/7/1
دریافت: 1400/9/28 | پذیرش: 1400/12/25 | انتشار: 1401/7/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه آرشیو توانبخشی
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، معاونت پژوهشی، دفتر فصلنامه آرشیو توانبخشی
تلفن دفتر فصلنامه: 02171732812، 09941095452 (زمان تماس شنبه تا چهار شنبه ۸ صبح تا ۱۴ بعد از ظهر)
تلفن ناشر : 02145355555 - 02145355000
ایمیل: rehabilitationj@gmail.com
