دوره 23، شماره 2 - ( تابستان 1401 )                   دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، تهران، ایران. ، shadmehr@tums.ac.ir
3- گروه جراحی، کالج پزشکی، دانشگاه بابیلون، بابل، عراق.
چکیده:   (2292 مشاهده)
اهداف: بررسی اثربخشی ترکیب درمان شاک ویو رادیال و تکنیک انرژی عضلانی بر درد، دامنه حرکتی، و عملکرد گردن در افراد با نقاط ماشه‌ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی.
روش بررسی: 54 شرکت‌کننده با نقاط ماشه‌ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی شرکت کردند و به‌صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. گروه A (18 نفر) فقط تکنیک انرژی عضلانی دریافت کردند، گروه B (18 نفر) فقط شاک ویو رادیال دریافت کردند و گروه C (18 نفر) هم تکنیک انرژی عضلانی و هم شاک ویو رادیال دریافت کردند. مقیاس دیداری درد، آستانه درد فشاری، پرسش‌نامه شاخص ناتوانی گردن و دامنه حرکتی فعال خم شدن طرفی به‌سمت مقابل قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. شرکت‌کنندگان برای 3 جلسه در بازه زمانی یک‌هفته‌ای با حداقل 2 روز استراحت بین هر جلسه، درمان شدند.
یافته‌ها: هر سه گروه مداخله، کاهش درد (سطح معنی‌داری >‌0/001)، افزایش آستانه درد فشاری (سطح معنی‌داری <0/001)، خم شدن طرفی به‌سمت مقابل (سطح معنی‌داری <0/001)، و همچنین بهبودی عملکرد گردن (سطح معنی‌داری <0/001)، را نشان دادند. گروه ترکیبی بهبودی آشکارتر نسبت به 2 گروه دیگر در آستانه درد فشاری داشت (سطح معنی‌داری <0/001). هیچ تفاوتی بین 3 گروه به لحاظ مقیاس دیداری درد، شاخص ناتوانی گردن، و خم شدن طرفی گردن وجود نداشت (سطح معنی‌داری <0/05).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بیان کرد که هر 3 مداخله استفاده‌شده در درمان نقاط ماشه‌ای تراپزیوس فوقانی مؤثر بودند، اگرچه گروه ترکیبی تفاوت چشمگیری در رابطه با آستانه درد فشاری نشان داد. بنابراین، این مطالعه نتیجه گرفت که درمان ترکیبی نسبت به تکنیک انرژی عضلانی به‌تنهایی و درمان شاک ویو رادیال به‌تنهایی در بهبود آستائه درد فشاری در افراد با نقاط ماشه‌ای تراپزیوس فوقانی ارجح است.

 
متن کامل [PDF 1623 kb]   (753 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1521 مشاهده)  
نوع مطالعه: كاربردی | موضوع مقاله: فیزیوتراپی
دریافت: 1400/4/3 | پذیرش: 1400/7/18 | انتشار: 1401/4/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.