دوره 23، شماره 2 - ( تابستان 1401 )                   دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه گفتاردرمانی ، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- گروه گفتاردرمانی ، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، ak.darouie@uswr.ac.ir
3- گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی ، تهران، ایران.
4- حوزه علمیه امام خمینی(ره)، تهران، ایران.
چکیده:   (2760 مشاهده)
اهداف لکنت اختلالی گفتاری است که به‌صورت وقفه‌های مکرر و غیرطبیعی در جریان گفتار اتفاق می‌افتد و معمولاً به‌صورت تکرار، کشیده‌گویی و گیر در جریان هوا یا صداسازی رخ می‌دهد. علی‌رغم تئوری‌های متعدد تاکنون علت لکنت به‌طور کامل مشخص نشده و عوامل مختلفی برای سبب‌شناسی آن مطرح شده است که از آن جمله می‌توان به جنبه‌های شناختی و زبانی اشاره کرد. برطبق فرضیه چرخه‌ معیوب، افزایش ناروانی گفتار در نتیجه‌ بیش‌‌ازحد توجه کردن روی گفتار است. حال در این مطالعه برآنیم تا تأثیر کاهش توجه بر گفتار را با استفاده از تکالیف دوگانه در 2 حوزه‌ کلامی و غیرکلامی بر کودکان دارای لکنت بسنجیم. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تکالیف دوگانه بر شدت لکنت در کودکان مدرسه‌رو بود.
روش بررسی در این مطالعه مقطعی‌مشاهده‌ای آزمودنی‌ها شامل 39 کودک 8 تا 12 سال (با میانگین 10/25 سال) مبتلا به لکنت رشدی که 5 دختر (12/8 درصد) و 34 (87/2 درصد) پسر بودند به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس از مدارس ابتدایی مناطق 4 و 8 و کلینیک‌های گفتاردرمانی شهر تهران انتخاب شدند. طراحی تکلیف دوگانه با استفاده از برنامه ویژوال بیسیک انجام شد. در طی پژوهش انجام‌شده 4 نمونه گفتاری از افراد گرفته شد. نمونه دوم و سوم به‌صورت تکلیف دوگانه (اضافه شدن تکلیف کلامی یا غیرکلامی) و تکلیف اول و چهارم به‌صورت تکلیف منفرد طراحی شد. شدت لکنت آزمودنی‌ها در هریک از نمونه‌های گفتاری براساس درصد هجاهای لکنت‌شده (SS%) به دست آمد و داده‌ها وارد نسخه‌ 20 نرم‌افزار SPSS شد. با توجه به توزیع غیرطبیعی داده‌ها، از مدل خطی تعمیم‌یافته با روش معادلات براورد تعمیم‌یافته و آزمون بونفرونی جهت تعیین تفاوت شدت لکنت در نمونه‌های گفتاری استفاده شد.
یافته‌ها نتایج آزمون معادلات برآورد تعمیم‌یافته نشان داد شدت لکنت در 4 نمونه گفتاری تفاوت دارد ( P=0/015). کمترین و بیشترین میانگین شدت لکنت در 39 آزمودنی به‌ترتیب مربوط به تکلیف دوگانه غیرکلامی (14/85) و تکلیف منفرد ابتدایی (17/11) بود. در مقایسه‌ دوبه‌دوی شدت لکنت مشخص شد میانگین شدت لکنت در تکلیف منفرد انتهایی به‌طور معنی‌داری کمتر از تکلیف منفرد ابتدایی است (05/P<0). از سوی دیگر تفاوت میانگین شدت لکنت در زمان انجام تکالیف دوگانه (کلامی و غیرکلامی) معنی‌دار نبود (05/P‌>0).
نتیجه‌گیری یافته‌های این تحقیق نشان داد انجام تکالیف دوگانه توسط کودکان دارای لکنت، موجب کاهش شدت لکنت آنان می‌شود. به عبارت دیگر معطوف کردن توجه کودکان مورد‌مطالعه در این پژوهش به تکالیف کلامی و غیرکلامی در حین صحبت آن‌ها به کاهش ناروانی آنان منجر شد.

 
متن کامل [PDF 1560 kb]   (851 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1325 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: گفتاردرمانی
دریافت: 1400/2/16 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1401/4/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.