دوره 22، شماره 2 - ( تابستان 1400 )
دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل |
برگشت به فهرست نسخه ها
ندا مصطفایی1 
، حسین نگهبان1 ، محمد جعفر شاطرزاده یزدی2 ، شاهین گوهرپی2 ، محمد مهرآور2 ، ناهید پیرایه 3
، حسین نگهبان1 ، محمد جعفر شاطرزاده یزدی2 ، شاهین گوهرپی2 ، محمد مهرآور2 ، ناهید پیرایه 3
1- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
2- مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. ، nahid_pt8287@yahoo.com
2- مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. ، nahid_pt8287@yahoo.com
چکیده: (2247 مشاهده)
اهداف: هدف اصلی فیزیوتراپی در بیماران با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی، کاهش درد، بهبود دامنه حرکتی، قدرت عضلانی و تعادل پس از جراحی است. بنابراین درمانگران به ابزارهای سنجش پیامد با قابلیت تکرارپذیری، اعتبار و پاسخگویی قابل قبولی جهت ارزیابی این تغییرات پس از درمان نیاز دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی قابلیت پاسخگویی و حداقل تغییرات بالینی مهم برای پیامدهای درد، دامنه حرکتی، قدرت عضلات زانو و تعادل پویا در بیماران با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی بود.
روش بررسی: تعداد 54 بیمار در اولین مرحله ارزیابی (دو هفته پس از جراحی بازسازی لیگامان)، و دوباره در دومین مرحله ارزیابی (بعد از چهار هفته درمان فیزیوتراپی) از طریق مقیاس پیامدهای اختلال‌محور شامل مقیاس چشمی درد، گونیامتر و دینامومتر دستی و آزمون تعادلی ستاره‌ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین در جلسه دوم ارزیابی بیماران یک مقیاس هفت‌آیتمی رتبه‌بندی کلی تغییر را تکمیل کردند. برای ارزیابی قابلیت پاسخگویی، آنالیز سطح زیرمنحنی و آنالیز همبستگی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آنالیز سطح زیرمنحنی نشان داد از میان پیامدهای مورد‌بررسی، دامنه حرکتی زانو در جهت اکستنشن، قدرت عضلات کوادریسپس و همسترینگ و جهت‌های داخلی و خلفی داخلی آزمون تعادلی ستاره‌ای، قابلیت پاسخگویی قابل قبولی (0/70<) دارند. همچنین ضریب همبستگی اسپیرمن بین نمرات تغییر به‌دست‌آمده برای این چهار پیامد (دامنه حرکتی زانو در جهت اکستنشن، قدرت عضلات کوادریسپس و همسترینگ و جهت‌های داخلی و خلفی داخلی آزمون تعادلی ستاره‌ای) و نمره مقیاس هفت‌آیتمی رتبه‌بندی کلی تغییر، به عنوان معیار خارجی، نشان‌دهنده ارتباط معنی‌داری در دامنه ای بین 0/51-0/36 بود. برای همه مقیاس‌های پیامد مورد‌مطالعه، مقادیر حداقل تغییر بالینی، مهم گزارش شد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه شواهدی را جهت انتخاب مناسب‌ترین مقیاس‌های پیامد شامل دامنه حرکتی زانو در جهت اکستنشن، قدرت عضلات کوادریسپس و همسترینگ، و جهت‌های داخلی و خلفی داخلی آزمون تعادلی ستاره‌ای برای ارزیابی تغییرات بالینی در بیماران با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی فراهم می‌کند. یافته دیگر این مطالعه که مربوط به حداقل نمره تغییر بالینی مهم به‌دست‌آمده برای هریک از مقیاس‌های پیامد است، به درمانگران و محققین جهت تصمیم‌گیری در مورد تعیین تغییر واقعی مهم در وضعیت بالینی بیمار با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی پیرو مداخله فیزیوتراپی کمک خواهد کرد.
روش بررسی: تعداد 54 بیمار در اولین مرحله ارزیابی (دو هفته پس از جراحی بازسازی لیگامان)، و دوباره در دومین مرحله ارزیابی (بعد از چهار هفته درمان فیزیوتراپی) از طریق مقیاس پیامدهای اختلال‌محور شامل مقیاس چشمی درد، گونیامتر و دینامومتر دستی و آزمون تعادلی ستاره‌ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین در جلسه دوم ارزیابی بیماران یک مقیاس هفت‌آیتمی رتبه‌بندی کلی تغییر را تکمیل کردند. برای ارزیابی قابلیت پاسخگویی، آنالیز سطح زیرمنحنی و آنالیز همبستگی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آنالیز سطح زیرمنحنی نشان داد از میان پیامدهای مورد‌بررسی، دامنه حرکتی زانو در جهت اکستنشن، قدرت عضلات کوادریسپس و همسترینگ و جهت‌های داخلی و خلفی داخلی آزمون تعادلی ستاره‌ای، قابلیت پاسخگویی قابل قبولی (0/70<) دارند. همچنین ضریب همبستگی اسپیرمن بین نمرات تغییر به‌دست‌آمده برای این چهار پیامد (دامنه حرکتی زانو در جهت اکستنشن، قدرت عضلات کوادریسپس و همسترینگ و جهت‌های داخلی و خلفی داخلی آزمون تعادلی ستاره‌ای) و نمره مقیاس هفت‌آیتمی رتبه‌بندی کلی تغییر، به عنوان معیار خارجی، نشان‌دهنده ارتباط معنی‌داری در دامنه ای بین 0/51-0/36 بود. برای همه مقیاس‌های پیامد مورد‌مطالعه، مقادیر حداقل تغییر بالینی، مهم گزارش شد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه شواهدی را جهت انتخاب مناسب‌ترین مقیاس‌های پیامد شامل دامنه حرکتی زانو در جهت اکستنشن، قدرت عضلات کوادریسپس و همسترینگ، و جهت‌های داخلی و خلفی داخلی آزمون تعادلی ستاره‌ای برای ارزیابی تغییرات بالینی در بیماران با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی فراهم می‌کند. یافته دیگر این مطالعه که مربوط به حداقل نمره تغییر بالینی مهم به‌دست‌آمده برای هریک از مقیاس‌های پیامد است، به درمانگران و محققین جهت تصمیم‌گیری در مورد تعیین تغییر واقعی مهم در وضعیت بالینی بیمار با بازسازی لیگامان متقاطع قدامی پیرو مداخله فیزیوتراپی کمک خواهد کرد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیوتراپی
دریافت: 1399/9/18 | پذیرش: 1399/11/8 | انتشار: 1400/4/10
دریافت: 1399/9/18 | پذیرش: 1399/11/8 | انتشار: 1400/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |