بلایا اتفاقات معمول و روزمره نیستند. آنها از هر نوعی که باشند، طبیعی یا انسان ساخت، زندگی و فعالیت‌های هر جامعه‌ای را مختل کرده و کلیه منابع فردی و اجتماعی را تخریب می‌نمایند. در شرایط پس از بلیه، بعد از شوک اولیه، بازگردانیدن زندگی و معاش مردم به شرایط طبیعی از مهمترین دغدغه‌های جوامع و ملت‌هاست. به‌طور سنتی این مرحله تحت عنوان توانبخشی و بهبودی شناخته شده است. بازتوانی در حوادث به معنی بازگردانیدن جامعه به شرایط قبل از بلیه است. در حقیقت فرایندی است که ممکنست سالیان درازی طول کشیده و تمام جنبه‌های فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی جامعه را در بر بگیرد. از آنجا که بلایا حیات انسان را تهدید می‌کنند، بنابراین آماده بودن تنها راه دستیابی به نتایج بهتر است. برنامه‌ریزی صحیح قبل از وقوع بلیه و استفاده هماهنگ از منابع می‌تواند منجر به پاسخی مؤثر و مناسب به بحران شود. در این برنامه آمادگی، باید ضمن تأکید روی مشارکت مدیران محلی بازسازی ساختارهای مدیریتی نیز صورت گیرد.