اهداف: اختلالات اسکلتی-عضلانی پس از مشکلات تنفسی دومین عامل غیبت از کار ناشی از بیماری در کوتاه‌مدت (کمتر از دو هفته) هستند. ماهیت کار در رشته فیزیوتراپی به‌‌گونه‌ای است که به فعالیت‌های جسمی نیاز دارد. این فعالیت‌ها شامل مهارت‌های تکراری، تکنیک‌های دستی، تکنیک‌هایی که در طول درمان فشار مستقیمی بر مفصل خاص وارد می‌کند، وضعیت‌های غیرماهرانه مفاصل در طول مانورهای خاص و وضعیت‌های طولانی است. چندین مطالعه نیز چنین گزارش کرده‌اند که اختلالات اسکلتی ـ عضلانی ناشی از کار در میان فیزیوتراپیست‌ها به‌وفور دیده ‌شده است. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط مشکلات اسکلتی ـ عضلانی ناشی از کار با روش‌های غالب درمانی استفاده‌شده از سوی فیزیوتراپیست‌های ایران طراحی شده است.
روش بررسی: پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است و داده‌ها به شکل مقطعی گردآوری شده است. جامعه پژوهش، فیزیوتراپیست‌های شاغل در ایران بوده و ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه دموگرافیک و پرسش‌نامه نوردیک برای تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی ناشی از کار است. پرسش‌نامه نوردیک یکی از پرکاربردترین پرسش‌نامه‌ها در زمینه بررسی اختلالات اسکلتی ـ عضلانی است. کورینکا و همکارانش این پرسش‌نامه را در سال ۱۹۸۷ در راستای ثبت علائم اختلالات در نواحی نه‌گانه بدن در بازه یک‌ساله طراحی کرده‌اند. پرسش‌نامه‌ها با همکاری انجمن فیزیوتراپی ایران در میان شرکت‌کنندگان در بیست‌و‌هفتمین کنگره فیزیوتراپی ایران توزیع شد. در این پژوهش ملاحظات اخلاقی رعایت شده و کمیته اخلاق دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به شماره IR.USWR.REC.۱۳۹۵.۶۶. این ملاحظات را ثبت کرده است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به‌وسیله نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون مربع کای و دقیق فیشر انجام شده است.
یافته‌ها: تعداد ۱۲۰۰ پرسش‌نامه بین فیزیوتراپیست‌های شرکت‌کننده در بیست‌و‌هفتمین کنگره فیزیوتراپی ایران با همکاری انجمن فیزیوتراپی ایران توزیع شد که از این میان ۶۸۵ پرسش‌نامه به دست ما رسید و ۱۶ نفر به علت نداشتن شرایط ورود از مطالعه حذف شدند. چهارنفر به علت سابقه کار کمتر از یک‌سال و ۱۱ نفر به علت بیماری‌های دیگر بدن، ازجمله بیماری‌های نورولوژی، روماتولوژی، بدخیمی‌ها و تعویض مفصل از مطالعه حذف شدند. میانگین سنی فیزیوتراپیست‌های شرکت‌کننده در مطالعه ۰۹/۹۱±۳۷/۰۹ و محدوده سنی ۲۲ تا ۶۹ سال بود. زنان ۵۳/۹ درصد و مردان ۴۶/۱ درصد از افراد مطالعه‌شده را تشکیل می‌دادند. پس از به‌دست‌آوردن شیوع مشکلات اسکلتی-عضلانی ناشی از کار میان فیزیوتراپیست‌های ایران، ارتباط معنادار آن با نوع درمان انجام‌شده، از طریق آزمون کای‌دو و دقیق فیشر تحلیل شد. از بین نواحی نه‌گانه بدن در هفت‌ناحیه ارتباط معنادار با روش‌های درمانی به دست آمد. شیوع مشکلات اسکلتی-عضلانی در ناحیه گردن با ماساژ توسط دست (۰/۰۰۱=P)، فاشیا ریلیز (۰/۰۱۱=P)، موبیلیزیشن (۰/۰۰۷=P)، ماسل انرژی تکنیک (۰/۰۰۷=P)، درای نیدلینگ (۰/۰۳۲=P)، در ناحیه شانه با موبیلیزیشن (۰/۰۰۵=P) و تیپینگ (۰/۰۱۴=P)، در ناحیه آرنج با فیزیوتراپی تنفسی (۰/۰۰۷ =P)، در ناحیه مچ دست با انجام ماساژ توسط دست (۰/۰۲۷=P)، فاشیا ریلیز (۰/۰۱=P)، موبیلیزیشن (۰/۰۴۶=P)، ماسل انرژی تکنیک (۰/۰۰۴=P)، تیپینگ (۰/۰۱۶=P)، در ناحیه قسمت فوقانی پشت با ماساژ توسط دست (۰/۰۰۷=P)، موبیلیزیشن (۰/۰۱۴=P)، تیپینگ (۰/۰۰۴=P) و در ناحیه قسمت تحتانی پشت با انجام فاشیا ریلیز (۰/۰۳۶=P)، موبیلیزیشن (۰/۰۱۵=P)، تیپینگ (۰/۰۳۵=P) و ماسل انرژی تکنیک (۰/۰۴۴=P) و در ناحیه زانوها با آب‌درمانی (۰/۰۳۷=P) ارتباط معناداری بین شیوع مشکلات اسکلتی-عضلانی ناشی از کار با نوع درمان انجام‌شده توسط فیزیوتراپیست‌ها به دست آمد.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها از شیوع بالای مشکلات اسکلتی ـ عضلانی ناشی از انجام فیزیوتراپی در میان فیزیوتراپیست‌ها خبر می‌دهد که این مشکلات با روش‌های غالب در نوع درمان انجام‌شده دارای ارتباط معناداری است. انجام برخی روش‌های درمانی فیزیوتراپیست‌ها شیوع مشکلات اسکلتی-عضلانی را در میان آن‌ها بیشتر می‌کند.