هدف: ارتقاء سطح استقلال فردی بیماران فلج نیمه بدن، بخصوص در حفظ تعادل از اهداف عمده توانبخشی می‌باشد. با توجه به اینکه محل ضایعه مغزی در بیماران همی پلژی راست و چپ و همچنین عملکرد نیمکره‌های راست و چپ مغز متفاوت می‌باشد، هدف این مطالعه مقایسه توانایی‌های تعادلی در این دو گروه از بیماران بوده است.

روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی مقایسه‌ای و بر روی 30 بیمار مبتلا به سکته مغزی که به بیمارستان بقیه‌الله(عج) مراجعه کرده و شامل گروه بیماران فلج نیمه راست بدن (16 بیمار) و گروه بیماران فلج نیمه چپ بدن (14بیمار) بودند انجام شد. محدوده سنی بیماران 58-30 سال بوده و مدت 6 ماه از زمان سکته آنها می‌گذشت. نمونه‌ها از موارد در دسترس و به صورت هدفمند و ساده انتخاب و در هر دو گروه، توانایی‌های تعادلی افراد با استفاده از دو آزمون بالینی مقیاس تعادلی برگ (B.B.S) و آزمون مایل شدن به جلو (F.F.R) ارزیابی و اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری کولموگراف-اسمیرنوف، تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: اختلاف میانگین نمره کسب شده در آزمون B.B.S توسط دو گروه معنی‌دار بوده (P<0/05)، و میانگین نمرات گروه همی پلژی راست (38/36) بیشتر از میانگین نمرات گروه همی پلژی چپ (28/90) بود، درصورتیکه در آزمون F.F.R اختلاف میانگین نمرات دوگروه با همدیگر معنی‌دار نمی‌باشد (P=0/841).

نتیجه‌گیری: مطابق نتایج بدست آمده، تعادل خصوصاً از نوع داینامیک آن با سمت درگیر رابطه مستقیم دارد، درحالیکه در تعادل استاتیک چنین چیزی صادق نمی‌باشد و می‌توان مطابق نتایج این تحقیق برنامه توان بخشی مناسبی را جهت بهبود تعادل این بیماران در نظر گرفت.