روش بررسی: این پژوهش، پژوهشی پیمایشی از نوع هنجاریابی آزمون است. در این مطالعه، پس از ترجمه پیشرو و پسرو «پرسشنامه بی‌ثابتی مچ پای کامبرلند»، 46 ورزشکار به روش نمونه‌گیری در دسترس از خانه تکواندوی تهران و دانشکده تربیت‌بدنی دانشگاه تهران انتخاب و شرکت داده شدند. پرسشنامه به افراد شرکت‌کننده‌ای که براساس تشخیص پزشک، حداقل یک‌بار سابقه پیچ‌خوردگی خارجی مچ پا را داشتند، داده شد. در مرحله دوم (یک هفته بعد‌) پرسشنامه دومرتبه بین شرکت‌کنندگان توزیع شد تا پایایی بین دو آزمون سنجیده شود. پس از جمع‌آوری داده‌ها، تکرارپذیری آزمون-بازآزمون نسخه فارسی پرسشنامه با محاسبه ضریب همبستگی درون‌گروهی، خطای معیار اندازه‌گیری و کمترین تغییرات قابل قبول، بررسی و ضریب آلفای کرونباخ به‌منظور ارزیابی همخوانی درونی سؤال‌های پرسشنامه با استفاده از نسخه 20 نرم ‌افزار SPSS نسخه 20 محاسبه شد.

یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ 64/0 است که به سطح قابل قبول برای همخوانی درونی در سطح آیتم‌ها (95/0–7/0) بسیار نزدیک است. تحلیل عامل نشان داد با حداکثر 72%  پوشش واریانس می‌توان سؤالات پرسشنامه بی‌ثباتی مچ پای کامبرلند را در 4 دسته قرار داد. برای نمره کل CAIT، ضریب همبستگی ICC در آزمون-بازآزمون 95/0 (001/0>P) محاسبه شد که نشان‌دهنده تکرارپذیری عالی نسـخه فارسی پرسشنامه است. خطای معیار اندازه‌گیری (SEM) عدد 1 و کمترین تغییرات قابل قبول (SDC) با %95 اطمینان 76/2 به‌دست آمد.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که نسخه فارسی پرسشنامه بی‌ثباتی مچ پای کامبرلند، می‌تواند به‌عنوان ابزاری پایا برای تشخیص بی‌ثباتی و سنجش تغییرات ناشی از مداخلات درمانی در ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی فانکشنال مچ پا مورد استفاده قرار گیرد.