هدف: در این تحقیق به بررسی تکرارپذیری ارزیابی الکترومیوگرافی (EMG) عضلات ناحیه کمری-لگنی در حین اکستانسیون ران در وضعیت دمر در ورزشکاران با استرین مزمن همسترینگ پرداختیم.

روش بررسی: یک نمونه 10 نفری از ورزشکاران با سابقه استرین همسترینگ مورد مطالعه قرار گرفتند. سیگنال آمپلی تود EMG عضلات ارکتور اسپاین، گلوتئوس ماگزیموس، باسپس فموریس و سمی‌تندینوسوس در طول اکستانسیون ران در وضعیت دمر 3 بار اندازه‌گیری شد. آزمون‌های ICC و SEM برای ارزیابی تکرارپذیری نسبی و مطلق استفاده شدند.

یافته‌ها: شاخص تکرارپذیری نسبی برای تمام عضلات ارزیابی شده بیشتر از ٪90 بود. نتایج تکرارپذیری بالایی را برای فعالیت EMG عضلات ناحیه کمری-لگنی در حین اکستانسیون ران در وضعیت دمر در ورزشکاران با استرین مزمن همسترینگ نشان می‌دهند.

نتیجه‌گیری: تست اکستانسیون ران در وضعیت دمر می‌تواند از تکرارپذیری خوبی برای ارزیابی الگوی فعالیت عضلات کمری-لگنی در افراد با سابقه استرین همسترینگ برخوردار است.