هدف: دشواری در کسب اطلاعات جدید معمولا اولین نشانه خاموش‌‌‌ در بیماریهای پیشرونده مغزی نظیر آلزایمر است. در این بیماری فرایندهای شناختی دیگر نظیر درک جمله نیز دچار اشکال می باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین حافظه فعال و درک جمله در بیماران مبتلا به آلزایمر و مقایسه آن با سالمندان سالم می باشد.

روش بررسی: نوع مطالعه مقطعی، تحلیلی- مقایسه ای است. با مراجعه به انجمن آلزایمر ایران 10 بیمار مبتلا به آلزایمر از بین افراد دارای 60 سال تمام به بالا و 10 سالمند سالم به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و با انجام مصاحبه و تکمیل پرسشنامه با بیماران مبتلا و خانواده های آنها، آزمون مختصر وضعیت شناختی، آزمونهای حافظه فعال و درک جمله در مورد آنها اجرا گردید. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که دو گروه در آزمون های مدار واجی مربوط به حافظه فعال تفاوت معنادار نشان ندادند (P=0/480). ، اما در آزمونهای اجراکننده مرکزی حافظه فعال تفاوت برجسته نشان دادند (P=0/006). در متغیر درک جملات ساده P=0/001 و پیچیده (P=0/004) تفاوت دو گروه معنادار بوده است. بین متغیر مدار واجی با درک جملات ساده (r=0/524, P=0/120) و پیچیده (r=0/790 P=0/007)، اجراکننده مرکزی با درک جملات ساده (r=0/847, P=0/001) و پیچیده (r=0/667, P=0/035) در گروه بیماران مبتلا به آلزایمر، همبستگی مستقیم و ناقص وجود دارد.

نتیجه‌گیری: یافته های فوق نشان می دهد که بیماران مبتلا به آلزایمر در مقایسه با سالمندان سالم، در ظرفیت حافظه فعال کاهش نشان می دهند. همچنین اختلال درک جمله در این بیماران مربوط به منابع کاهش یافته حافظه فعال می باشد که با اجراکننده مرکزی همبستگی بالایی دارد.