هدف: بسیاری از بیماران پس از عمل جراحی قلب به‌علت استرس پس از جراحی، با اضطراب و افسردگی مواجه می‌گردند. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر توانبخشی قلبی بر اضطراب و افسردگی بیماران پس از پیوند عروق کرونر صورت گرفته‌ است.

روش‌بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای و تجربی، 80 نفر از بیماران جراحی‌شده پیوند عروق کرونر در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز که دارای ویژگیهای شرکت در مطالعه بودند، بر اساس روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به‌روش تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تخصیص یافتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر و پرسشنامه افسردگی بک بود. پژوهش طی سه مرحله انجام شد: ابتدا در زمان ترخیص میزان اضطراب و افسردگی در دو گروه شاهد و آزمایش مورد سنجش قرار گرفت. در مرحله دوم برای گروه آزمایش به‌مدت 4 هفته توانبخشی قلبی (شامل تمرینات ورزشی، رژیم دارویی و غذایی،کنترل وزن و استرس و آرامسازی) به‌صورت گروههای 5 نفره آموزش داده شده و پیگیری شد. گروه شاهد فقط مراقبت‌های معمول را دریافت می‌کرد. در پایان توانبخشی قلبی اضطراب و افسردگی بیماران دو گروه اندازه‌گیری شد و در مرحله سوم (2 ماه پس از اتمام توانبخشی قلبی) مجدداً اضطراب و افسردگی بیماران مورد سنجش قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های مجذور کای و اندازه‌های تکراری چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: بعد از اجرای توانبخشی قلبی تفاوت آماری معناداری از نظر میزان افسردگی میان دو گروه دیده شد(0/014=P)، اما در زمینه اضطراب تفاوت آماری معناداری بین دو گروه دیده نشد (0/079=P).

نتیجه‌گیری: توانبخشی قلبی در کاهش افسردگی بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر مؤثر می‌باشد.