هدف آسیب بخش‌هایی از عصب حلزونی‌دهلیزی نه‌تنها موجب کم‌شنوایی و ناشنوایی حسی‌ عصبی می‌شود، بلکه ممکن است به‌ واسطه آسیب به بخش وستیبولار این عصب، با مشکلات تعادلی نیز همراه باشد و این دلیلی است که در پی آن افراد کم‌شنوا و ناشنوا با مشکل تعادل روبه‌رو هستند. با توجه به توسعه روزافزون ورزش معلولان و به‌ویژه ناشنوایان که به عنوان بخشی از افراد فعال جامعه محسوب می‌شوند، لازم است مطالعات دقیقی درباره تعادل ناشنوایان که در بخش مهمی از فعالیت‌های روزمره و عملکردهای ورزشی دخیل است، انجام شود؛ بنابراین این تحقیق در نظر دارد به طور کلی مهارت‌های تعادلی افراد ناشنوا را در مقایسه با همتایان عادی بررسی کند.
روش بررسی در این مطالعه، مرور جامعی در رابطه با بررسی تعادل در ناشنوایان از طریق جست‌وجو در پایگاه‌های سینال، پدرو، تریپ، امبیس، پابمد، ساینس دایرکت، گوگل اسکالر و COCHRANCE REVIEW با کلیدواژه‌های Deaf و Postural control in Deaf Hearing Loss، Deafness، Balance، Balance in Deaf و همچنین در پایگاه‌های فارسی گوگل اسکالر، مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مد لیب (بانک جامع مقالات پزشکی)، ایران مدکس، پژوهشگاه علوم و فناوری ایران، بانک اطلاعات نشریات کشور با کلیدواژه‌های تعادل در ناشنوایان، کنترل پاسچر در ناشنوایان، ناشنوا، ناشنوای مادرزادی و تعادل از سال ۱۹۳۲ تا ژوئن ۲۰۱۸ انجام شد. علاوه بر این، جست‌وجوی دستی و بررسی کامل منابع مقالات برای یافتن مقالاتی که از طریق جست‌وجوی الکترونیکی یافت نشدند انجام شد. مقالات با عناوین English language، Persian language، Human، Original article و Review article محدود شدند. پس از گردآوری نتایج جست‌وجو، ابتدا عنوان و سپس خلاصه مقالات مطالعه شد. چنانچه مقالات با معیار ورود و خروج همخوانی داشت، از نتایج آن‌ها در مطالعه مروری استفاده و در غیر این صورت کنار گذاشته می‌شد.
یافته‌ها بر اساس معیارها و اهداف تحقیق، ۵۱ مقاله پس از مراحل ارزیابی انتخاب شد. ۴۸ مقاله به صورت متن کامل و مابقی به صورت خلاصه فراهم شد. به طور کلی در سه حالت مختلف بررسی کرده بودند: ۱. مقایسه تعادل ناشنوایان در مقایسه با همتایان عادی، ۲. تأثیر سن بر تعادل ناشنوایان، ۳. تأثیر پروتکل‌های تمرینی بر تعادل ناشنوایان.
نتیجه‌گیری به نظر می‌رسد ناشنوایان در مواقعی مشکل تعادل دارند که اطلاعات سیستم دهلیزی تنها منبع حسی موجود باشد، ولی در شرایطی که اطلاعات سیستم‌های حس عمقی و بینایی در دسترس ناشنوایان باشد، مشکل تعادل در مقایسه با همتایان عادی ندارند. همچنین مطالعات مختلف نشان دادند ناشنوایان با افزایش سن، نقص تعادلی ناشی از سیستم دهلیزی را با سیستم‌های بینایی و حس عمقی جبران می‌کنند و به نظر می‌رسد سیستم‌های بینایی و حس عمقی ناشنوایان بهتر یا برابر با همتایان سالم خود باشند، اما هنوز مشخص نشده است که در ناشنوایان کدام سیستم حسی با افزایش سن غالب می‌شود و بهتر از سیستم‌های دیگر به حفظ تعادل ناشنوایان کمک می‌کند. همچنین مرور مطالعات نشان داد همه برنامه‌های تمرینی و پروتکل‌های توان‌بخشی تأثیر مثبتی بر تعادل ناشنوایان دارد، اما اینکه کدام برنامه‌های تمرینی تأثیر بهتر و ماندگاری طولانی بر تعادل ناشنوایان دارند، هنوز مشخص نشده است و مطالعات کمی در این حیطه انجام شده است. علاوه بر این، استفاده از آزمون‌های تعادلی که با آن به بررسی تعادل و همچنین میزان تأثیرگذاری پروتکل‌های تمرینی بر تعادل پرداخته می‌شود، همان ابزارهایی است که در دیگر گروه‌های جامعه استفاده می‌شود و این ممکن است برای اندازه‌گیری تعادل ناشنوایان نامناسب باشد، چون هنوز مشخص نشده است که ناشنوایان از چه راهبرد‌های حرکتی‌ای برای حفظ تعادل خود استفاده می‌کنند؛ بنابراین، برای نتیجه‌گیری نهایی درباره تعادل ناشنوایان باید مطالعات پایه درباره آزمون‌های مناسبی که با آن بتوان تعادل ناشنوایان را به‌درستی اندازه‌گیری کرد، انجام داد تا بتوان گزارش‌های دقیق و با کیفیت خوب درباره تعادل ناشنوایان ارائه داد.