هدف: ضعف و خستگی عضلات اسکاپولوتوراسیک می‌تواند منتهی به غیرطبیعی‌شدن وضعیت کتف و به‌هم‌خوردن ریتم اسکاپولوهومرال و اختلال در عملکرد شانه شود. به‌دلیل آنکه استخوان کتف به‌صورت سه‌بُعدی حرکت می‌کند، تکنیک‌های دوبُعدی نمی‌تواند به‌طور کامل نمایانگر حرکت آن باشد. یکی از روش‌های نصب نشانگر در ارزیابی سه‌بُعدی حرکت، قراردادن آن روی پوست نقاط استخوانی است، درحالی‌که در هنگام حرکت اندام، جابه‌جایی نشانگر پوستی از روی نشانه استخوانی زیرش می‌تواند منشأ خطا در اندازه‌گیری پارامترهای کینماتیکی باشد. هدف از این تحقیق بررسی خطای ناشی از جابه‌جایی نشانگرهای دستگاه تحلیل حرکتی در اندازه‌گیری متغیرهای کینماتیکی کتف و همچنین تعیین تکرارپذیری این روش است.

روش بررسی: به روش نمونه‌گیری غیراحتمالی ساده یک نمونه 10 نفری از افراد سالم با دستگاه Kinemetrix طی سه جلسه متوالی مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از نصب نشانگرها روی زاویه تحتانی،‌ ریشه خار، اکرومیون و زوائد خاری مهره‌های هفتم گردنی و پشتی و زائده اوله ‌کرانون در وضعیتی که دست‌ها در کنار بدن آویزان است، اندام در هر وضعیت آزمون در زوایای ْ45 ، ْ90،  ْ120 و دامنه کامل قرار داده شد، نقاط استخوانی از طریق لمس پیدا و نشانگر مجدداً روی آن چسبانیده و تصاویر سه‌بُعدی نشانگرها طی یک ثانیه ثبت گردید. این پروسه در جلسه دوم نیز عیناً تکرار ‌شد. در جلسه سوم پس از نصب اولیه نشانگرها تا انتهای دامنه هیچ‌گونه جابه‌جایی در محل نشانگر صورت نگرفت.

یافته‌ها: مقادیر میانگین ضرایب همبستگی متغیرهای مورد مطالعه در طی جلسات اول و دوم در دامنه 0/84-0/92 و در روش عدم تغییر نشانگر در دامنه 0/77-0/54 قرار می‌گیرد.

نتیجه‌گیری:در اندازه‌گیری وضعیت و راستای سه‌بعدی استخوان کتف به‌علت جابه‌جاشدن نشانگرهای پوستی نصب‌شده روی نقاط استخوانی خطای قابل ملاحظه‌ای در اندازه زوایای چرخش به‌سمت بالا و تیلت خلفی کتف حاصل گردید.