دوره 8، شماره 2 - ( تابستان 1386 )                   دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yadegari F, Omravani M, Shirin-Bayan P, Na'eimi P. Comparison of Apraxia between Patients with Senile Dementia of Alzheimer Type and Normal Aged People. jrehab 2007; 8 (2) :39-43
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-164-fa.html
یادگاری فریبا، عمروانی مرضیه، شیرین‌بیان پیمانه، نعیمی پریوش. بررسی و مقایسه کنش‌پریشی در سالمندان مبتلا به دمانس نوع آلزایمر و سالمندان سالم. مجله توانبخشی. 1386; 8 (2) :39-43

URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-164-fa.html


1- گروه گفتار درمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. ، E-mail: faribayadegari@ yahoo.com
چکیده:   (14537 مشاهده)

هدف: بسیاری از بیماران مبتلا به آلزایمر در مراحل اولیه بیماری، علاوه بر نقایص حافظه و زبان پریشی، کنش پریش هستند که می‌تواند باعث بروز اختلالاتی در زندگی روزمره آنان گردد. هدف از تحقیق حاضر بررسی وجود هرگونه کنش‌پریشی و نوع آن در سالمندان مبتلا به دمانس نوع آلزایمر در مراحل اولیه و مقایسه آن با گروه سالمندان سالم (کنترل) می‌باشد.

روش بررسی: این تحقیق از نوع تحلیلی مورد-شاهدی می‌باشد. تعداد 14 بیمار سالمند مبتلا به دمانس از نوع آلزایمر و 20 نفر سالمند سالم که از نظر سن و تحصیلات با آنها همتا شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران از بین مراجعان به انجمن آلزایمر و با تشخیص روانپزشک از بین افراد با دمانس خفیف تا متوسط (MMSE=15-27) بصورت هدفمند انتخاب شده و با سالمندان سالم (30-25=MMSE) مقایسه گردیدند. روی افراد هر دو گروه آزمون کنش‌پریشی اجرا گردید. این آزمون شامل چهار زیرآزمون حرکات مفهومی، حرکت‌های مفهومی اشاره با دست، حرکت‌های دهانی و تنفسی و حرکت‌های تقلیدی کار با اشیا می‌باشد. داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف، من – ویتنی، آزمون تی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که نمرات آزمون کنش‌پریشی در دو گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی‌داری دارد (P<0/001). به طوری که بیماران آلزایمر، مبتلا به کنش‌پریشی و افراد سالمند سالم، غیر مبتلا به کنش‌پریشی تشخیص داده شدند. علاوه بر این مقایسه نمرات افراد بیمار در زیر آزمون‌های مختلف آشکار کرد که نمرات آنان در زیر آزمون حرکات مفهومی از همه زیرآزمون‌های دیگر کمتر (کنش‌پریشی بیشتر) و تفاوت آن معنادار می‌باشد (P<0/001). همچنین نمرات بیماران در زیرآزمون حرکت‌های دهانی و تنفسی از همه زیرآزمون‌ها بیشتر (کنش‌پریشی کمتر) و تفاوت آن معنادار است (P<0/001).

نتیجه‌گیری: کنش‌پریشی به عنوان یکی از علائم عصب روانشناختی در مراحل اولیه بیماری آلزایمر قابل بررسی است و می‌تواند به صورت تکمیلی برای تأیید تشخیص افتراقی به کار رود. بررسی زیر گروه‌های کنش‌پریشی نیز می‌تواند در تعیین نوع کنش‌پریشی، فهم اختلالات مشاهده شده و راه‌های احتمالی توان بخشی آنان کمک کند.

متن کامل [PDF 206 kb]   (2462 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1386/11/27 | پذیرش: 1394/7/22 | انتشار: 1394/7/22

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه آرشیو توانبخشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Archives of Rehabilitation

Designed & Developed by : Yektaweb