هدف: تمرین ذهنی به‌‌معنای «مرور نمادین یک فعالیت فیزیکی بدون ایجاد حرکت عضلانی واضح» است. مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که تمرین ذهنی مشابه تمرین فیزیکی باعث پیشرفت مهارت حرکتی در افراد می‌شود؛ بنابراین این روش درمانی را می‌توان به‌منظور توان‌‌بخشی سالمندان به‌کار برد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرین ذهنی بر یادگیری مهارت حرکتی و تعادل سالمندان است.
روش بررسی: این پژوهش روی 30 نفر از سالمندان سالم بالای 60 سال در دو آسایشگاه سالمندان در شهر تهران (آسایشگاه‌های کهریزک و فرزانگان) انجام شد. افراد به‌‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. تعادل سالمندان در چهار مرحله مقدماتی، قبل از درمان، پس از درمان و پیگیری ارزیابی گردید. سالمندان در گروه آزمایش به‌‌مدت سه هفته به تمرین ذهنی یک مهارت حرکتی و تعادلی پرداختند و گروه کنترل در همان دوره هیچ تمرین خاصی انجام ندادند.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که نمره آزمونهای عملکردی بالینی تعادلی پس از یک دوره تمرین ذهنی، تغییر معنیداری در افزایش نمره داشته است.
نتیجه‌گیری: از نتایج پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که تمرین ذهنی نه‌‌تنها روی مهارت اجراشده به‌‌صورت ذهنی مؤثر بوده است، بلکه به‌‌صورت معنیداری باعث پیشرفت و بهبود تعادل سالمندان شده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |