هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر اسپلینت داینامیک جدید و استاتیک مرسوم بر میزان درد و توانایی های عملکردی دست در زنان مبتلا به سندروم دکورون بود.

روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی بر روی 24 بیمار زن مبتلا به سندروم دکورون از نمونه‌های در دسترس در گروه ارتوز و پروتز دانشگاه علوم پزشکی تهران به مدت 2 هفته در سال 92-1391 انجام شد.بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری تقسیم شدند.به یک گروه از بیماران اسپلینت داینامیک جدید سفارشی ساخت و به گروه دیگر اسپلینت استاتیک مرسوم سفارشی ساخت داده شد. میزان درد وتوانایی‌های عملکردی دست توسط گونه فارسی پرسش‌نامه DASH قبل ونیز دو هفته پس از استفاده از اسپلینت سنجیده شد. همچنین میزان رضایت بیماران از اسپلینت‌ها در انتهای هفته دوم، توسط مقیاس بصری ارزیابی گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss17 و آزمون‌های آماری تی زوجی و تی مستقل انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان درد و توانایی‌های عملکردی در هر دو گروه پس از استفاده از اسپلینت بهبود‌یافت. مقایسه کاهش درد و افزایش توانایی‌های عملکردی در دو گروه تفاوت معنی‌داری نشان نداد (P>0/05). رضایت بیماران از اسپلینت داینامیک بیشتر بود. (P>0/05)

نتیجه‌گیری: افزودن مفصل به مچ اسپلینت اسپایکای شست استاتیک باعث افزایش راحتی و رضایت بیماران می‌گردد و همچنین از نظر بهبود درد و توانایی‌های عملکردی، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نمی‌گردد.