، کمال پرهون2 ، نعیمه دانشمندان*3
2- دانشگاه علوم بهزستی و توان بخشی
3- ، دانشیار مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، دانشگاه علوم‌بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. ،
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی توانایی لب‌خوانی و ادراک گفتار دانش‌آموزان کم‌شنوای مدارس ویژۀ کم‌شنوایان در شهر تهران و در سطوح مختلف گفتاری بود.
روش بررسی: در این مطالعۀ توصیفی‌تحلیلی، ۴۴ دانش‌آموز کم‌شنوا (۹ تا ۱۲ساله)، از دو مدرسۀ ویژۀ کم‌شنوایان شهر تهران (دخترانه و پسرانه)، با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش، پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته است که برای سنجش اطلاعات دموگرافیک نمونه‌ها، آزمون ادراک شنوایی APT، آزمون لب‌خوانی شمارۀ ۲ سارا به دو شیوۀ بدون صدا و باصدا و آزمون تمایز گفتار SDS به دوشیوۀ بدون صدا و باصدا استفاده می‌شود. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها از آزمون‌‌های تی وابسته و مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: لب‌خوانی و تمایز گفتار ۹۷٫۳ درصد دانش‌آموزان، در وضعیت بسیار ضعیفی قرار داشت و تنها ۶۷ درصد از آنان، ادراک شنوایی مسلطی داشتند (۰/۰۰۱>P). بین امتیازات آزمودنیها در دو حالت بدون صدا و باصدای آزمون سارا (واج‌ها)، تفاوت معناداری وجود داشت (۰/۰۰۱>P)؛ اما بین امتیازات آزمودنیها در حالت بدون صدا و باصدای آزمون SDS (واژه‌ها) تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین، در هیچ‌یک از آزمون‌‌های پژوهش، تفاوت معناداری بین دختران و پسران مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: لب‌خوانی و ادراک گفتار، اولین شاخص روش آموزش شفاهی است. این شاخص در دانش‌آموزان کم‌شنوای مدارس ویژۀ کم‌شنوایان در شهر تهران، وضعیت مناسبی نداشت. برای بررسی راه‌حل‌‌های مناسب، پژوهش‌‌‌های بیشتری لازم است.
دریافت: 1391/4/10 | پذیرش: 1392/7/15 | انتشار: 1392/7/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |